بیماری کلیوی و سگ شما
بیماری کلیوی یک مشکل جدی در سگ هایی است که به مراقبت های پزشکی نیاز دارند. سایر شرایط مشترک برای بیماری کلیوی شامل نارسایی کلیه، نارسایی کلیه و نارسایی کلیوی است. به عنوان یک صاحب سگ، به شما برای درک اشکال مختلف بیماری کلیوی و علائم که نشان دهنده بیماری کلیوی است، مفید خواهد بود. هنگامی که کلیه های سگ به درستی کار نمی کنند، می تواند بر تمام سیستم های دیگر بدن تاثیر بگذارد.
عملکرد کلیه ها
کلیه ها اندام های حیاتی در مهره داران، از جمله سگ ها و انسان ها هستند. کلیه های سگ در وسط شکم در نزدیکی پشت قرار دارند (بسیار شبیه به محل کلیه های انسانی). کلیه ها به یک شبکه گسترده از عروق خونی متصل می شوند که به سایر ارگان های حیاتی متصل می شوند. کلیه ها اندامهای پیچیده ای هستند که برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. آنها مسئول حفظ الکترولیت و pH تعادل در خون هستند. کلیه ها از اتلاف خون جلوگیری می کنند و ادرار را از بین می برند. کلیه ها همچنین هورمون ها و آنزیم هایی را تولید می کنند که به تنظیم توابع مختلف بدن کمک می کند. قلب و کلیه ها با هم کار می کنند تا بدن در عمل عمل کند. سگها مانند انسان نمیتوانند بدون کلیه زندگی کنند، اما میتوانند تنها با یک کلیه زندگی کنند.
شکستگی حاد کلیه
هنگامی که کلیه ها به طور ناگهانی در یک سگ دیگر سالم شکست می خورند، نارسایی حاد کلیه در نظر گرفته می شود.
این نوع بیماری کلیوی طی چند روز به وجود می آید، و باعث می شود یک سگ از حالت عادی تا بسیار بیمار در آن دوره کوتاه مدت برود.
نارسایی حاد کلیه در سگ ها بیشتر به علت قرار گرفتن در معرض توکسین است . مجرمان معمولی شامل ضد یخ ، گیاهان سمی ، برخی از داروهای ضد بارداری و مسمومیت موش (شکل حاوی کلوکلسیفرول شیمیایی) هستند.
عفونت های کلیوی یکی دیگر از علل بالقوه نارسایی حاد کلیه می باشد. عفونت های دستگاه ادراری شدید ممکن است در صورت عدم درمان با عفونت های کلیوی ایجاد شوند (البته این تنها علت عفونت های کلیه نیست).
نارسایی حاد کلیه همچنین ممکن است در صورت کاهش جریان خون یا انتقال اکسیژن به کلیه ها رخ دهد. نمونه هایی از جمله تروما، کم آبی بدن و سکته گرمایی است . برخی از شرایط سلامت مادرزادی یا بدست آمده ممکن است منجر به نارسایی حاد کلیه شود.
متأسفانه، بسیاری از سگهای مبتلا به نارسایی حاد کلیه بیش از چند روز زنده ماندن ندارند. با این حال، اگر به اندازه کافی ابتدایی گرفتار شد و به شدت تحت درمان قرار گرفت، برخی از سگ ها می توانند به طور کامل بهبود یابند. درمان معمولا شامل مایع درمانی وریدی و داروهای حمایتی است. دامپزشکان همچنین سعی خواهند کرد علت اصلی نارسایی کلیه را تعیین و درمان کنند.
بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیه گاهی اوقات نارسایی مزمن کلیه نامیده می شود. بیشتر دامپزشکان شروع به تشخیص بیماری مزمن کلیه کرده اند، زیرا به نظر می رسد راهی بهتر برای توصیف بیماری است. CKD نتیجه تغییرات دژنراتیو در کلیه است که بر توانایی آن در عملکرد مناسب تاثیر می گذارد. CKD شایع ترین سگ های پیری است و تمایل دارد تا به تدریج وارد شود. عملکرد کلیه در طول زمان بدتر می شود، در نهایت منجر به مرگ می شود.
هیچ درمان برای بیماری مزمن کلیه در سگ ها وجود ندارد. با این حال، گزینه های درمان وجود دارد که می تواند بیماری را مدیریت، بهبود کیفیت زندگی سگ و افزایش زمان زنده ماندن تا چند سال.
علائم بیماری کلیه در سگ ها
علائم نارسایی حاد کلیه و بیماری مزمن کلیه کاملا مشابه هستند. تفاوت اصلی این است که شکل حاد به سرعت نسبت به چند روز می آید، در حالی که شکل مزمن به تدریج طی یک دوره طولانی تر (ماه ها تا سال ها) گسترش می یابد. نشانه های زیر شایع ترین شاخص های اولیه بیماری کلیه در سگ ها هستند:
- افزایش تشنگی
- افزایش ادرار
- لتارگی
- از دست دادن اشتها
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- کاهش وزن (به ویژه در بیماری کلیوی مزمن)
همانطور که بیماری کلیوی پیشرفت می کند و سموم بیشتری در جریان خون ایجاد می شود، علائم بالا تشدید می شوند.
علاوه بر این، سگ شما ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- کم آبی
- فشار خون بالا
- زخم معده
- کاهش خروجی ادرار
- خون در ادرار
- عدم توانایی تنظیم دمای بدن
- کم خونی
- تشنج
هنگامی که سگ ها نارسایی حاد کلیه دارند، این علائم می تواند به سرعت در طول یک روز از بین برود. در مورد بیماری مزمن کلیه علائم به تدریج در طول یک ماه تا چند سال بدتر می شوند بسته به پاسخ سگ به درمان.
چگونه بیماری کلیه در سگ تشخیص داده می شود
مهم است بدانید که علائم بیماری مزمن کلیوی معمولا به نظر نمی رسد تا زمانی که بیماری به یک نقطه خاص پیشرفت نکرده باشد. به همین دلیل است که سگ خود را برای آزمایشات معمول برای دامپزشک شما بسیار مهم است و توصیه های دامپزشک خود را برای کار آزمایشگاهی انجام دهید. غربال کردن سگ های سالم اجازه می دهد دامپزشکان برای تغییرات کوچک در طول سال ها را تشخیص دهند. بیماری کلیوی ممکن است در ابتدا از طریق کار روزمره آزمایشگاه تشخیص داده شود و درمان ممکن است شروع شود تا سگ شما حتی بیمار شود.
اگر علائم بیماری کلیوی یا علائم دیگر بیماری را متوجه شوید، ضروری است که سگ خود را به سمت دامپزشک ببرید. دامپزشک با صحبت کردن درباره سگ شما و انجام یک معاینه فیزیکی شروع خواهد کرد. بعد، دامپزشک شما احتمالا به آزمایشگاه توصیه خواهد کرد. آزمایشات توصیه شده معمولا توصیه می شود:
- شمارش کامل خون (CBC): سلول های قرمز خون و گلبول های سفید را بررسی می کند، به دنبال شواهدی از کم خونی، عفونت و سایر اختلالات
- پانل شیمی درمانی: اندازه گیری اجزای خون که نشان می دهد که اندامها چگونه عمل می کنند. نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین ارزش کلیه دارند
- الکترولیت های خون: مقدار الکترولیت ها در خون را اندازه گیری می کند تا تعیین کند که آیا آنها متعادل هستند (یکی از کارهای اصلی کلیه ها)
- بررسی ادرار: ارزیابی آنچه که از طریق ادرار از بدن خارج می شود؛ آزمون غلظت ادرار، اندازه گیری پروتئین، و به دنبال علائم عفونت و یا مشکلات دیگر)
نتایج این آزمایش ها معمولا می تواند به اندازه کافی اطلاعات دامپزشک خود را برای تشخیص بیماری کلیوی فراهم کند. وقتی که بیماری کلیوی در حال حاضر وجود دارد، BUN و کراتینین بالا خواهد رفت (این مواد شیمیایی در جریان خون ایجاد می شود زمانی که کلیه ها قادر به فیلتر کردن خون به درستی نیستند).
سطح فسفر خون نیز ممکن است بالا باشد. ادرار اغلب رقیق می شود و ممکن است پروتئین بیش از حد داشته باشد (نشانه ای که بدن پروتئین را از دست می دهد زیرا کلیه نمی توانند به درستی فیلتر شوند). کم خونی ممکن است در CBC ذکر شود، زیرا گاهی اوقات ناشی از بیماری کلیوی است.
هنگامی که یک تشخیص بیماری کلیوی ایجاد شده است، ممکن است تست های بیشتری برای تعیین بیماری پیشرفت کلیه وجود داشته باشد. اندازه گیری فشار خون یک آزمون مهم است زیرا فشار خون بالا در سگ ها با نارسایی کلیه رایج است. دامپزشک شما همچنین ممکن است رادیوگرافی شکم (اشعه ایکس) و یا سونوگرافی شکم را توصیه کند.
درمان بیماری کلیه برای سگ ها
هنگامی که دامپزشک شما یک تصویر کامل از سلامت سگ خود را داشته باشد، یک برنامه درمان توسعه پیدا خواهد کرد. درمان بستگی به شدت بیماری دارد و در طول بیماری سگ شما تغییر خواهد کرد. توجه داشته باشید که آزمایشات آزمایشگاهی باید اغلب برای اندازه گیری تغییرات شدت بیماری کلیه تکرار شود. سگ هایی که برای نارسایی حاد کلیه درمان می شوند ممکن است یک یا چند بار در روز به آزمایشگاه نیاز داشته باشند. برای سگانی که دارای نارسایی مزمن کلیه هستند، آزمایشات آزمایشگاهی معمولا هر چند هفته ای تا چند ماه تکرار می شوند (بسته به نحوه انجام سگ بیشتر یا کمتر). درمان با توجه به نتایج آزمایشگاه تنظیم می شود.
درمان سیالات سنگ بنای درمان بیماری کلیه است. دیورتیک مایع داخل وریدی (IV) برای درمان نارسایی حاد کلیه ضروری است. همچنین ممکن است هنگامی که یک کلیه مزمن ابتدا تشخیص داده می شود (بسته به نتایج آزمایشگاهی و وضعیت سگ) ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. سیالات IV از طریق یک کاتتر IV به میزان کافی برای تخلیه سیستم سموم تجویز می شود. مراقبت برای جلوگیری از نرخ مایع به اندازه کافی بالا می رود تا منفی قلب سگ را تحت تاثیر قرار دهد. سگ ها با بیماری کلیوی ممکن است برای چندین روز در معرض دیورتیک IV قرار داشته باشند که طی آن باید در بیمارستان بمانند.
سگ ها با بیماری مزمن کلیه اغلب در مایعات زیر جلدی که توسط مالک در خانه نگهداری می شوند، نگهداری می شوند. این شامل قرار دادن یک سوزن زیر پوست شل بین تیغه شانه و تزریق مقدار مشخصی از مایع است. این ممکن است لازم باشد روزانه یا فقط چند بار در هفته بسته به مرحله سگ خود را از بیماری کلیوی انجام شود. اکنون ممکن است به نظر شما وحشتناک باشد اما در واقع مایکروویو سگ "subQ" در خانه بسیار آسان است. دفتر دامپزشک شما به شما نشان می دهد که چگونه همه لوازم مورد نیاز خود را ارائه می دهید. دادن مایعات به سگ شما هیدراتاسیون را حفظ خواهد کرد و می تواند مکمل اضافی برای کمک به حمایت از کلیه ها باشد.
رژیم های درمانی اغلب برای مدیریت بیماری مزمن کلیه مورد استفاده قرار می گیرند. اعتقاد بر این است که تعدیل برخی از اجزای خاص در رژیم غذایی می تواند بار بر روی کلیه ها را کاهش دهد. رژیم های درمانی کلیه اغلب کم پروتئین، فسفر، کلسیم و سدیم هستند. طعم و مزه یک مسئله رایج در این رژیم ها است، اما چندین علامت تجاری برای آزمایش وجود دارد.
داروها و مکمل ها به دلایل مختلفی استفاده می شود. فسفات گیرنده های خوراکی می تواند مقدار فسفر را که بدن جذب می کند را کاهش دهد و فشار بر روی کلیه ها را کاهش دهد (که معمولا فسفر را از خون خارج می کند). آنتی اسیدها برای کاهش اسید تولید شده در معده استفاده می شود (این اتفاق می افتد زمانی که pH توسط کلیه ها تنظیم نمی شود). ضد عفونی کننده ها باعث کاهش تهوع و استفراغ می شود که اغلب به علت بیماری کلیوی ایجاد می شود و گاهی اوقات باعث افزایش اشتها می شود. مهار کننده های ACE می توانند از طریق کلیه ها پروتئین را کنترل کنند و به تنظیم فشار خون کمک کنند. داروهای ضد فشار خون ممکن است لازم باشد. بعضی از ویتامین ها و مکمل ها ممکن است بر اساس نیازهای سگ خود و نظر دامپزشک شما توصیه شود.
دیالیز به دلیل هزینه و کمبود آن به طور معمول استفاده نمی شود. این درمان شامل استفاده از دستگاهی است که خون را فیلتر می کند. دیالیز به طور کلی فقط در برخی از بیمارستان های تخصصی خاص ارائه می شود. سگ ها با نارسایی حاد کلیه می توانند بیشتر از دیالیز استفاده کنند، در صورتی که در دسترس باشد.
پیوند کلیه نادر است. این روش گران قیمت و خطر بالا فقط توسط جراحان خاصی انجام می شود.
چه اتفاقی می افتد زمانی که سگ شما بیماری کلیوی دارد
به یاد داشته باشید که علیرغم بهترین تلاش ها، شکستگی های حاد کلیه نمی تواند همیشه متوقف شود. با دامپزشک خود درباره جوانب مثبت و منفی درمان های خاص صحبت کنید. از نتایج مورد انتظار بپرسید تا بتوانید تا حد ممکن آماده شود. بدانید که دامپزشک شما هر کاری که ممکن است برای نجات سگ خود انجام دهد، اما درمان ممکن است موفق نباشد.
اگر چه برخی از سگ های مبتلا به بیماری مزمن کلیه می توانند سال ها با درمان دقیق زندگی کنند، بعضی ها تنها چند ماه زندگی می کنند، حتی با بهترین درمان های موجود. در ارتباط با دامپزشک خود در مورد علائم سگ خود را در خانه نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که برای تمام بازخورد های توصیه شده وارد شوید. انعطاف پذیر و مثبت باشد، بلکه واقع بینانه باشد.
اغلب سگ ها در نهایت متوقف شدن پاسخ به درمان و تبدیل شدن به بسیار بیمار می شوند. در این زمان، بسیاری از صاحب نظران برای تخریب رنجها، از اتیانزاسیون انسانی استفاده می کنند.