ویروس لنفوسیتیز در ماهی آکواریوم دریایی

ویروس لنفوسیتیز یک ویروس است که به تازگی در تجارت آکواریوم سرگرمی در گذشته مشاهده شده است که ظاهرا بیشتر در ماهی های آکواریوم آب شور دیده می شود.

لنفوسیت ها یک بیماری مزمن ماهی های آب شیرین و دریایی است که به علت عفونت با ویروس ویروسی شناخته شده به نام ویروس لنفوسیتوز یا ویروس بیماری لنفوسیتیز (LCDV) که عضو خانواده Iridoviridae است، ایجاد می شود . عفونت بر روی ماهی آلوده به نظر می رسد به عنوان یک یا چند گره سفید یا بژ رنگی مانند رگبار و یا جراح مانند اغلب در باله ها، پوست، و یا آبشش دیده می شود، اگر چه بافت های دیگر ممکن است تحت تاثیر قرار.

شما می توانید یک نمونه از ویروس لنفوسیت را در این عکس ها در WetWebMedia.com ببینید.

لنفوسیت ها همچنین ممکن است علت اصلی این است که ظاهرا "Popeye" در ماهی هایی است که بافت های پشت چشم را آلوده کرده اند، که باعث می شود که چشم به علت پیشرفت عفونت و اندازه آن افزایش یابد.

گره های لنفوسیت ها گروه های خوشه ای از سلول های بسیار بزرگ و شناخته شده به نام فیبروبلاست ها هستند که بخشی از بافت های ارتباطی در ماهی هستند (شکل 3 و 4). این سلول های آلوده 50،000 تا 100،000 برابر بزرگتر از سلول های طبیعی هستند، زیرا آنها این ویروسها با استفاده از دستگاههای آلوده به ویروس تولید میشوند و به همین دلیل با ذرات ویروسی پر میشوند. بعد از این سلولهای کارخانه ویروسی، تولید ویروسها را به پایان رسانده، سلولها به محیط ویرانگر " (شرح از "بیماری لنفوسيست در ماهی" مقاله روی پ.

E. Yanong، VMD در دانشگاه فلوریدا)

لنفوسیت ها یک ویروس عفونی است که تا حدودی شباهت زیادی به ماهی های آب شیرین و آب شیرین دارد که سبب افزایش تعداد سلول های معمولی آنها می شود. این معمولا در پوست ماهی و باله یافت می شود. پس از مدت 4 هفته یا بیشتر در میزبان خود، سلولهای لنفوسیتیزه شکستن یا از بین بردن میزبان، گسترش سلول های آلوده در آب است.

سپس سلول ها به سمت پایین مخزن غرق می شوند و به حالت غیرفعال می روند یا به یک میزبان دیگر از طریق یک شکست در پوست یا باله و یا در جلاق ها می ریزند.

خبر خوب این است که این ویروس منحصر به فرد است و شناسایی آن بسیار آسان است، و مرگ ویروس از خود بسیار نادر است. هنگامی که ویروس ابتدا شروع به رشد می کند، ممکن است با انگل های Irritans کریپتوکاریون (بیماری ناشی از دریای سفید) اشتباه گرفته شود، که ظاهری به رنگ سفید یا خالص سفید روی پوست یا باله ماهی است.

خبر بد این است که لنفوسیت ها در حال حاضر هیچ درمان شناخته ای ندارند و روش شناخته شده ای برای از بین بردن ویروس در مرحله آزاد شناور وجود ندارد.

ویروس لنفوسيت:

• به نظر می رسد مسری باشد، به ماهی های دیگر از گونه های مشابه یا نزدیک به آن گسترش یابد.
• ویروس وارد بدن ماهی می شود از طریق دهانه (آسیب) در باله ها، پوست و گریل.
• در ماهی های آسیب دیده نسبتا سریع گسترش می یابد.
• مرگ معمولا توسط عفونت ثانویه باکتری یا قارچی ایجاد می شود.

به گفته دانشمندان داروهای ملی ماهی:

• این رشد ممکن است از نظر جراحی برداشته شود، اما این قطعا درمان نیست.
• این ویروس به صورت سیستماتیک تبدیل خواهد شد و زمانی که دوباره دوباره ظاهر شود، تعداد بیشتری خواهد بود.
• این ویروس می تواند مانند سرطان در سراسر ماهی گسترش یابد.

آنها بیشتر می گویند: "برخی از مردم می گویند که آریافیلوین این ویروس را درمان می کند.

این اطلاعات غلط است. "

متاسفانه، بدون درمان شناخته شده / درمان شناخته شده، چشم انداز درمان برای این ویروس در این زمان بسیار شاد نیست. به نظر می رسد که پیشگیری و تشخیص سریع بهترین اقدامات هستند.

جلوگیری:

1. افراد تازه وارد برای علائم عفونت به طور کامل بررسی می شوند.
2. قرنطینه همه تازه واردان.
3. نمونه هایی از منابع آلوده را بدست نیاورید.

رفتار:

1. جدا کردن تمام ماهی آلوده در مخزن قرنطینه.
2. تغذیه یک رژیم سالم، از جمله مکمل ها.
3. درمان عفونت های ثانویه

اگر شما مایل به استریل کردن یک مخزن که با ویروس لنفوسیتیزه آلوده شده است، مشخص شده است که می توان آن را با هر یک از ترکیبات زیر پس از 15 دقیقه در دمای 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتیگراد) غیرفعال کرد: پرمنگنات پتاسیم (100 میلی گرم / L یا بالاتر)، فرمالین (2000 میلیگرم بر لیتر یا بالاتر) یا هیپوکلریت سدیم (فرمولاسیون های مختلف سفید کننده مایع) در 200 میلی گرم / لیتر یا بالاتر.

در نهایت برخورد با لنفوسیت ها بسیار مشابه با سایر بیماری های مسری در یک آکواریوم دریایی است. با توجه به اقدامات احتیاطی مناسب، مراقبت و درمان، ماهی های آسیب دیده باید زنده بمانند، و سایر مخلوقات موجود در مخزن شما تحت تاثیر قرار نخواهند گرفت.