درک لپتوسپیروز: نشانه ها، تشخیص و درمان
Leptospirosis یک بیماری باکتریایی است که می تواند بر بسیاری از حیوانات تاثیر گذارد. در گربه ها نادر است، اما در سگ ها شایع تر است. Leptospirosis یک بیماری زئونستی است ، به این معنا که از حیوانات به انسان منتقل می شود. Leptospirosis در انسان می تواند flloquet یا درمان نشده، می تواند کاملا جدی باشد.
علت
Leptospirosis توسط یک گروه پیچیده از باکتری های نزدیک از جنس Leptospira ایجاد می شود . گونه های متعددی وجود دارد که در مکان های مختلف رخ می دهد و تمایل دارند تا برخی از گونه ها را بیش از دیگران تحت تاثیر قرار دهد.
عوامل خطر
باکتری لپتوسپیرا در مناطق گرم و مرطوب به خصوص در مناطق ساحلی ماندگار است و اغلب در آب های راکتی (مانند استخر ها) یافت می شود. حیوانات وحشی می توانند لپتوسپیرا را حمل کنند . بنابراین، سگ هایی که دارای بالقوه بالاتری برای قرار گرفتن در معرض آلودگی آب و حیوانات وحشی و ادرار هستند، خطر بیشتری دارند (مانند زندگی در مناطق روستایی، سگ های شکار).
سگ های بالغ ، مردان و سگ های نژاد بزرگ دارای میزان بالاتری از عفونت هستند. با این حال، هر سگ را می توان در معرض، از آنجا که حیات وحش شهری مانند جوندگان ممکن است باکتری را حمل کند. اکثر عفونت ها در تابستان و اوایل پاییز اتفاق می افتد و شیوع آن گاهی اوقات ناشی از سیل است.
باکتری های لپتوسپریا در ادرار حیوانات آلوده ریخته می شوند، هرچند که در سایر مایعات و بافت بدن یافت می شوند. سگ ها می توانند با قرار گرفتن در معرض آب آلوده (هر دو از طریق خوردن یا تماس با غشای مخاطی یا پوست شکسته) آلوده شوند، قرار گرفتن در معرض ادرار از یک حیوان آلوده (مانند مواد غذایی آلوده، بستر، خاک و غیره)، زخم های خوردن و مصرف بافت از حیوانات آلوده.
هنگامی که باکتریهای Leptospira وارد بدن می شوند، به انواع مختلف بافت گسترش می یابند. سیستم ایمنی بدن می تواند باکتری های بیشتری از بدن را پاک کند، اما باکتری ها ممکن است در کلیه ها "پنهان" شوند و چند ماه بعد از عفونت باکتری ها در ادرار ریخته شوند. درمان با آنتی بیوتیک ها ممکن است باعث جلوگیری از انقباض در ادرار شود.
علائم و نشانه های لپتوسپیروز
شدت علائم متفاوت است و بستگی به سگ دارد (سن، پاسخ ایمنی، وضعیت واکسیناسیون)، سوپ Leptospira و سایر عوامل. برخی سگ ها ممکن است نشانه های خفیف یا بدون علائم داشته باشند، اما موارد شدید می توانند مرگ آور باشند. نشانه ها و علائم ممکن است عبارتند از:
- تب
- درد مفصلی یا عضلانی (این ممکن است به عنوان یک بی میل به حرکت)
- کاهش اشتها
- ضعف
- استفراغ و اسهال
- تخلیه از بینی و چشم
- ادرار مکرر گاهی اوقات به دنبال کمبود ادرار است
- قرمزی کردن لثه ها، غشاهای اطراف چشم و پوست (زردی)
تشخیص لپتوسپیروز
تشخیص قطعی معمولا با نشان دادن حضور باکتری ها در نمونه ها، معمولا ادرار یا پیدا کردن سطح بالایی از آنتی بادی های لپتوسپیرا در طول زمان است که پاسخ ایمنی فعال را از طریق آزمون با نام MAT نشان می دهد. یک آزمایش آنتی بادی تنها ممکن است از نظر قرار گرفتن در معرض باکتری های Leptospira (به عنوان مثال عفونت بدون علائم) و یا واکسیناسیون مثبت باشد.
همچنین لازم به ذکر است که باکتری های Leptospira در ادرار سگ یافت می شود که ممکن است علائم فعال ناشی از Leptospira را نداشته باشد ، بنابراین مهم است که آیا علائم مربوط به لپتوسپیریس یا سایر علل احتمالی باشد.
انواع دیگر آزمایش های آزمایشگاهی و رادیوگرافی می تواند به تشخیص تشخیص کمک کند.
درمان لپتوسپیروز
آنتی بیوتیک ها برای کشتن باکتری های لپتوسپیرا مورد استفاده قرار می گیرند و اغلب در دو مرحله به آنها داده می شود: یک نوع آنتی بیوتیک برای درمان عفونت اولیه و سپس با نوع دیگری از آنتی بیوتیک جهت مبارزه با تخلیه باکتری ها در ادرار. درمان قبلی شروع شده است، بهتر است.
هنگامی که نارسایی کلیوی و / یا کبد وجود دارد، پیش آگهی برای بهبودی بدتر است. در این موارد، درمان تهاجمی حیاتی است، از جمله مایعات داخل وریدی، داروهایی برای کاهش استفراغ و درمان سایر اثرات نارسایی کلیه و کبد و دیالیز. با این حال، بسته به شدت بیماری، هنگامی که نارسایی اندام وجود دارد، درمان همیشه موفق نیست.
جلوگیری از لپتوسپیروز
واکسن های ضد لپتوسپیروز در دسترس هستند و توصیه می شود در مناطقی که لپتوسپیریس معمول است.
واکسن ها فقط برای چند گونه خاص Leptospira تولید می شوند و ایمنی طولانی مدت را ارائه نمی دهند، بنابراین باید اغلب تکرار شوند.
اگرچه واکسن ها 100 درصد موثر نیستند و از همه نوع لپتوسپیرا محافظت نمی کنند، همچنان توصیه می شود واکسیناسیون برای جلوگیری از بیماری بالقوه جدی که می تواند به افراد منتقل شود توصیه می شود. واکسن های توصیه شده و برنامه های واکسیناسیون باید با دامپزشک شما بر اساس عوامل خطر سگ خود مورد بحث قرار گیرد.
اقدامات کنترل جوندگان احتمال ابتلا به عفونت را کاهش می دهد و در مناطقی که لپتوسپیریس معمول است، جلوگیری از سگ ها در شنا در استخر ها و همچنین آب کم آبی می تواند کمک کند.
مراقبت از خانه برای یک حیوان خانگی با لپتوسپیروز
Leptospirosis می تواند علائم آنفلوانزا را در افراد ایجاد کند، که در برخی موارد می تواند به بیماری های شدید پیشرفت کند. اگر حیوان خانگی شما با لپتوسپیریس تشخیص داده شده باشد، خطرات را می توان به طور عمده با بهداشت دقیق مدیریت کرد. در حقیقت، حیوانات خانگی که نشانه های عفونت را نشان نمی دهند (و بنابراین با آنتی بیوتیک ها تشخیص داده نشده و درمان نشده اند تا مانع دفع باکتری ها در ادرار شوند) احتمالا خطر بیشتری برای انتقال به صاحبان غافلگیر وجود دارد.
با این حال، اگر حیوان خانگی شما با لپتوسپیروز تشخیص داده شود، مراحل پیشگیری از عفونت ها شامل موارد زیر می شود:
- در صورت امکان از تماس با ادرار اجتناب کنید و اگر شما نیاز به حمل ادرار داشته باشید، لباس های محافظتی (دستکش و غیره) را بپوشید.
- تمرین خوب بهداشتی از جمله مراقبت از دست دست.
- سطوح ضد عفونی که حیوانات آلوده به آن ادرار می کنند (ضد عفونی کننده ضدعفونی کننده یا محلول سفید کننده رقیق شده).
- توصیه های دامپزشک خود را برای درمان دنبال کنید و مطمئن شوید که تمام داروها به عنوان هدیه داده شده است.
اگر هر فردی که در تماس با یک سگ تشخیص داده شده است با بیماری لپتوسپیروز آسیب ببیند، مطمئن شوید که بیماری سگ را به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می گوید (به عنوان یک قاعده کلی، همیشه توصیه ای برای اشاره دادن حیوانات به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی است که افراد در خانواده بد هستند)
لطفا توجه داشته باشید: این مقاله فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است. اگر حیوان خانگی شما هر گونه نشانه ای از بیماری را نشان می دهد، لطفا با دامپزشک تماس بگیرید تا با بیشترین سرعت ممکن.