معامله با گناه از دست دادن حیوان خانگی

نحوه برخورد با گناه پس از قرار دادن حیوان خانگی مورد علاقه به خواب

قرار دادن یک حیوان خانگی دوست داشتنی در خواب منبع ویرانگری برای هر صاحب حیوان خانگی است، اما همچنین ممکن است شگفت آور باعث ایجاد بسیاری از گناهان نیز شود. گناه اغلب احساس از دست دادن را افزایش می دهد و می تواند احساسات خودکشی را شروع کند و روند بهبودی را طولانی کند. حتی در زمان بیماری حیوان خانگی ، گناه می تواند نقش داشته باشد.

گاهی اوقات این چیزها اتفاق می افتد حیوانات نمی توانند صحبت کنند، و علائم بالینی ممکن است کمی یا بسیار ظریف باشد.

به عنوان دوستداران حیوانات، ما بهترین کار را می کنیم و می توانیم از هر تجربه یاد بگیریم.

گناه چیست؟

بسیاری از تعاریف برای کلمه گناه وجود دارد ، اما یکی از آنهایی که برای گناه مرتبط با حیوانات مناسب است، "احساس ارتکاب به خصوص برای جرایم تصور شده یا از نظر ناکافی" است. حیوانات خانگی به ما غذا و پناهگاه بستگی دارند و ما نمی توانیم به طور مستقیم به ما بگوییم که چگونه احساس می کنند، بنابراین وقتی چیزی به حیوان خانگی ما وارد می شود (یعنی بیماری، حادثه، مرگ)، احساسات اجازه دادن به حیوان خانگی خود اغلب به احساس گناه، خشم یا انکار . سوالاتی که «چرا این مشکل را متوجه نشدم؟»، «آیا به اندازه کافی سریع عمل کردم؟» و "آیا من همه چیز را که من احتمالا می توانم انجام دهم؟" معمول هستند. هنگامی که به حیوانات خانگی ما می آید سخت است که اهمیت پیدا کنیم.

هدف از گناه چیست؟

گناه خفیف واقعا ممکن است مفید باشد؛ یادگیری از یک اشتباه یا یادگیری نحوه رعایت یک حیوان خانگی برای علائم بیماری، نتیجه مثبتی از خودآزمایی ناشی از گناه است.

هنگامی که گناه تشدید می شود یا از بین نمی رود، این زمانی است که می تواند به اعتماد به نفس و روابط دیگر آسیب برساند.

چگونه می توان با گناه مقابله کرد؟

گناه توصیف شده است به عنوان خشم تبدیل به داخل، و اغلب با احساس خشم، یکی از "پنج مرحله غم و اندوه" همراه است. هر کس با نرخ های مختلف از غم و اندوه باز می گردد، اما در اینجا چند نکته برای کاهش میزان خشم / گناه و شروع روند بهبود است .

رها کردن گناه به این معنی نیست که شما حیوان خانگی خود را نداشتید یا اهمیتی نداشتید. خلاص شدن از احساسات عصبانی و مخرب گناه برای همه درگیر است.

اطلاعات بیشتر در مورد مقابله با از دست دادن حیوان خانگی