استاتینومیکوز چیست؟ درباره این عفونت باکتریایی در سگ ها

ممکن است از چیزی که به نام actinomycosis می شنوید شنیده نشود، اما احتمالا آگاه هستید که عفونت های باکتریایی ممکن است رخ دهد. هر حیوانی می تواند یک عفونت باکتریایی را به دلایل مختلف ایجاد کند. احتمالا، شما بعضی از نوع عفونت باکتریایی را در طول زندگی خود تجربه کرده اید. آیا شما در مورد سگ خود را با یک عفونت باکتریایی نگران هستید؟ خوب، هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. با این حال، ایده خوبی است که با actinomycosis و سایر عفونت های باکتریایی آشنا شوید.

به این ترتیب، می توانید از سگ خود جلوگیری کنید یا اگر زود تشخیص دهید، زود تشخیص دهید. در اینجا چیزی است که شما باید در مورد actinomycosis و سایر عفونت های باکتریایی در سگ ها بدانید.

استاتینومیکوز در سگ چیست؟

Actinomycosis عفونت است که می تواند در سگ اتفاق می افتد زمانی که میکروب از گروه باکتری Actinomyces نفوذ به پوست و یا بدن است. باکتری Actinomyces به طور طبیعی در دهان سگ ها رخ می دهد. با این حال، هنگامی که باکتری نفوذ به پوست و یا وارد کردن راه های هوایی یا حفره های بدن، می تواند منجر به عفونت جدی شود. Actinomycosis معمولا همراه با ترکیبی از انواع باکتری های مختلف مانند E. coli ، Pasteurella ، Staphylococcus aureus ، Streptococcus و بیشتر می شود. شدت آتیینومیکوز یا هر نوع دیگری از عفونت باکتریایی بستگی به نوع زخم یا آسیب، محل، چقدر طول می کشد درمان نشده و سیستم ایمنی بدن سگ خود.

Actinomycosis می تواند در گربه ها و دیگر حیوانات رخ دهد.

این در انسان بسیار نادر است.

علل اکتینومیکوز و عفونت باکتریایی در سگ ها

اکینومیکوز اغلب ناشی از یک زخم نفوذی مانند یک گاو سگ یا از یک عضو خارجی نفوذی است که مهاجرت می کند مانند گیاه علف، نخود یا نوع مشابه مواد گیاهی. بدن خارجی اغلب توسط سگ در معرض استراحت قرار می گیرد.

یا مواد گیاهی در خز قرار می گیرد و سپس پوست را سوراخ می کند. سگ همچنین می تواند مواد گیاهی را در حالی که خود مراقبت از بدن است. در هر صورت، جسم می تواند به قسمت های مختلف بدن برسد و مهاجرت کند. یک گیاه معمولی که سبب این مسئله می شود، فوکساید است .

سگ های شکار و سگ های نژاد بزرگ معمولا بیشتر از سایر نژادها تحت تاثیر قرار می گیرند، اما آتیینومیکوز می تواند در هر نژاد سگ رخ دهد.

اگر چه actinomycosis در سراسر ایالات متحده بسیار رایج نیست، اما می تواند برای هر سگ شما اتفاق بیفتد. آتیینومیکوز از جاندارهای خارجی بیشتر در غرب (و بعضی از اواسط غرب) مناطق ایالات متحده اتفاق می افتد که فسفاته و گیاهان مشابه آن شایع هستند.

نشانه های عفونت باکتریایی در سگ ها

علائم عفونت های باکتریایی معمولا به محل عفونت بستگی دارد. عفونت های قابل مشاهده اغلب زیر جلدی (زیر پوستی) هستند، اما ممکن است سطح پوست را نیز شامل شوند. این می تواند مانند زخم ها یا مناطق تورم باشد. آنها ممکن است به عنوان تورم نرم یا نرم ظاهر شوند. آنها ممکن است بر روی سطح زخم شوند یا ممکن نیست. تخلیه ممکن است وجود داشته باشد. انطباق و رنگ تخلیه می تواند از رنگ آبی و صورتی یا قرمز (سرووزنگین) تا رنگ ضخیم و زرد یا سبز (گلوله) متفاوت باشد. تخلیه ممکن است یک بوی نامطبوع داشته باشد، به ویژه اگر به نظر می رسد.

Actinomycosis همچنین ممکن است در صورت، سر، دهان و یا راه هوایی یک سگ رخ دهد. ممکن است علائم مانند سرفه، عطسه یا تنفس غیرطبیعی را مشاهده کنید. تخلیه ممکن است در ناحیه بینی یا دهان یا چشم وجود داشته باشد. سگ شما ممکن است حتی خوردن یا بلعیدن مشکل داشته باشد.

اگر آتیینومیکوز در داخل بدن وجود داشته باشد، جایی که نمیتوان آن را با چشم غیر مسلح دید، سگ ممکن است علائم مختلف بیماری مانند بیخوابی، از دست دادن اشتها و کاهش وزن را نشان دهد. پنومونی ممکن است به علت آکتنومیکوز ثانویه رخ دهد.

از آنجا که اکینومیکوز یک عفونت باکتریایی است، بسیاری از سگ ها در برخی از موارد تب را ایجاد می کنند . بعضی یا تمام گره های لنفاوی سگ ممکن است بزرگ شوند (لنفادنوپاتی نامیده می شود). گره های لنفاوی همه ی بدن های سگ خود را قرار می دهند، اما ساده ترین آنها زمانی که تورم دارند، زیرمجمعیت (سمت راست و چپ سر در نزدیکی جایی است که پشت فک ها در گردن قرار دارد)، زیر بغل (زیر بغل) و پاپیتیال (پشت از زانو ها) گره های لنفاوی.

در صورت بروز هر گونه زخم، تورم یا علائم بیماری در سگ خود، با اطمینان از تماس با دامپزشک خود اطمینان حاصل کنید.

تشخیص بیماری اکتینومیکوز و سایر عفونت های باکتریال

اگر مشکوک به سگ شما دارای عفونت باکتریایی (یا هر گونه بیماری برای آن موضوع) باشید، باید در اسرع وقت با دامپزشک تماس بگیرید. دامپزشک شما نیاز به دیدن سگ خود را به صورت شخصی برای تشخیص دقیق و شروع درمان مناسب.

در طی مراجعه به دفتر دامپزشکی شما یک تکنسین یا دستیار به شما سوالاتی در مورد تاریخ و فعالیت های اخیر سگ شما می دهد. دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد داد . بسته به یافته های دامپزشک شما، ممکن است گام بعدی آزمایش برخی آزمایش ها باشد. به طور کلی شیمی و شمارش کامل خون توصیه می شود که ارزیابی عملکرد ارگان سگ، تعداد سلول های خونی و سلامت کلی شما را ارزیابی کند. اگر دامپزشک شما یادداشت یا مشکوک به هر گونه اختلالات داخلی، رادیوگرافی (اشعه ایکس) نیز توصیه می شود.

اگر سایت مشکوک به عفونت قابل دسترسی باشد، دامپزشک شما احتمالا یک فرهنگ و حساسیت را توصیه می کند. دامپزشک یا تکنسین نمونه از زخم را جمع آوری می کند. این نمونه به گونه ای است که باعث رشد هر گونه باکتری در حال رشد می شود. اگر چیزی رشد کند، آنها میکروسکوپی نوع باکتری موجود را تعیین می کنند. سپس آنها انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها را آزمایش می کنند تا ببینند که باکتری ها را از بین می برند. انجام یک فرهنگ و حساسیت دقیق ترین راه برای پیدا کردن باکتری ها است و تعیین اینکه کدام داروهای آنتی بیوتیک بیشترین احتمال بروز عفونت را دارند.

درمان عفونت باکتریایی برای سگ ها

درمان عفونت باکتریایی بستگی به انواع باکتری های موجود و شدت عفونت دارد. برای عفونت های خفیف تا متوسط، آنتی بیوتیک ها تنها درمان لازم هستند. Penicillin آنتی بیوتیک انتخابی برای آتیینومایکوژن است. با این حال، دامپزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک های مختلف را بسته به نتایج کشت، ماهیت عفونت و سابقه پزشکی سگ خود تجویز کند.

البته لازم است که درمان آنتی بیوتیک چندین هفته طول بکشد.

برای عفونت های جدی و تهاجمی، ممکن است مداخلات جراحی ضروری باشد. درمان جراحی بسته به محل و شدت عفونت متفاوت است. برای عفونت های شدید پوست، دامپزشک معمولا نیاز به پاک کردن بافت های در حال از بین بردن برای رشد رشد بافت های جدید دارد (این فرایند نامیده می شود). اگر آسیب بافت باعث جابجایی زیر پوست شود، ممکن است تخلیه جراحی نیز انجام شود. بعضی از زخم ها بخشی از بسته شدن بافت های چسبیده می شود، در حالی که دیگران باید برای بهبودی باز شوند.

اگر عفونت باکتریایی درون حفره های بدن مانند شکم وجود داشته باشد، ممکن است دامپزشک برای رفع آن از جراحی استفاده کند. این نوع جراحی ممكن است نیاز به تخلیه جراحی داشته باشد.

برای بعضی از عفونت های عمده، دامپزشک متخصص مراقبت های اولیه می تواند مراجعه به یک جراح دامپزشکی را توصیه کند. این متخصصان در جراحی دامپزشکی گواهینامه می گیرند و می دانند چگونه از جدی ترین روش های جراحی برخوردار باشند.

بازیابی از آتیینومیکوز و دیگر عفونت های باکتریایی می تواند هفته ها تا ماه ها طول بکشد.
سگ شما نیاز به یک دوره طولانی آنتی بیوتیک دارد. سایر داروها ممکن است برای کنترل درد تجویز شوند. اگر جراحی انجام شود، سگ شما برای چندین روز بستری خواهد شد. انتظار می رود برای آزمایشات و درمان های بعدی به متخصص دامپزشک مراجعه کنید. اگر بخواهید سگ خود را بازیابی کنید، ضروری است که با دستورالعمل های دامپزشک خود مطابقت داشته باشید. در مورد هر گونه مشکلی که در اختیار دارید داشتن اطلاعات را در اختیار شما قرار می دهد تا اداره دامپزشک شما بتواند به شما کمک کند تنظیمات را انجام دهید.

چگونه برای جلوگیری از برداشت های باکتریایی در سگ ها

بهترین راه برای جلوگیری از آکتینومایکوژن و سایر انواع عفونت باکتریایی در سگ شما، تشخیص مشکلات در اوایل است. اگر سگ شما توسط یک حیوان دیگر گاز بگیرد ، به مراقبت دامپزشکی فوری مراجعه کنید. گزش حیوانات می تواند بسیار جدی تبدیل شود. حتی اگر بتوانید اولین کمک را در صحنه انجام دهید ، باید با دامپزشک تماس بگیرید.

پس از گذراندن وقت خارج از منزل، سگ خود را پس از گذراندن وقت، به ویژه اگر سگ خود را در منطقه ای با گیاهان بلند یا گیاهان مشابه داشته باشید، بررسی کنید و از آن لذت ببرید. اکثر اعضای بدن نفوذ خارجی با چشم غیر مسلح دشوار است، اما ممکن است بتوانید آنها را تمیز کنید یا آنها را بشویید. این فرایند همچنین می تواند به شما در تشخیص انگل هایی مانند کک و کک کمک کند.

بدن خود را به طور منظم برای مناطق تورم یا تحریک شدن مرتب کنید. علائم تصادفی بیماری یا تغییر رفتار را نادیده نگیرید. اگر متوجه شدید ناحیه تورم یا هر چیز دیگری مشکوک هستید، حتما با دامپزشک خود تماس بگیرید.

منبع مرجع: Kari Rothrock DVM، 10/6/2011 و ریا V. مورگان DVM، DACVIM، DACVO، 9/29/2003 از طریق VIN.com