شرایط جدی سگهای مسطح
آیا سگ شما یک پوزه کوتاه دارد؟ آیا این منجر به خروپف و مسائل تنفسی شده است؟ اگر چنین است، سگ شما ممکن است سندروم برشیسفالیک داشته باشد، شرایطی که در معرض هوائي است که بر انواع خاصی از نژاد سگ تاثیر می گذارد.
سندرم Brachycephalic چیست؟
سندرم Brachycephalic ترکیبی از اختلالات هوایی فوقانی است که باعث انسداد جزئی در تنفس سگ می شود. این سندرم معمولا شامل شرایط زیر است:
طعم نرمی بلند: طعم نرم بافت نرم است که فراتر از قامت سخت در دهان است. هنگامی که قوز نرم بیش از حد طول می کشد، پایان آن به راه هوایی گسترش می یابد. این باعث حرکت هوا به ریه می شود.
عصبهای Stenotic: در سگهای معمولی، سوراخهای بینی اندازه و فرم مناسب برای تنفس طبیعی است. اصطلاح "stenotic" به محدودیت یا محدودیت اشاره دارد. اصطلاح "nares" به سوراخ بینی اشاره دارد. هنگامی که یک سوراخ سوراخ سگ باریک و یا سقوط به داخل در هنگام استنشاق، سگ می شود دشوار است از طریق بینی نفس بکشد.
Saccules Everytime Laryngeal: ساکولهای حنجره ساختارهای نرم بافتی در نزدیکی شکاف صوتی و حنجره (قسمت فوقانی تراشه یا ضربدر) است. هنگامی که این بافت هوایی راه می شود (تبدیل به خارج)، آن را به داخل تراشه کشیده می شود و تا حدی جریان هوا را مسدود می کند.
بسیاری از سگ ها فقط یک یا دو مورد از شرایط فوق را دارند، اما آنها دچار مشکل تنفس فراوان هستند که هنوز هم باید مورد توجه قرار گیرند.
در بعضی موارد، سگ ها با سندرم برشیسفالیک نیز دارای محدودیت تراشه یا فلج حنجره هستند.
علل سندرم Brachycephalic
علت سندرم برشیسفالیک به ژنتیک می رسد. تعریف brechycephalic کوتاه است. بعضی از سگ ها به گونه ای ساخته شده اند که دارای چهره های صاف، بینی / بینی کوتاه، و بینی های کوچک یا مچ دست باشند.
این نژادها اغلب به نام "نژادهای سگ brechycephalic" نامیده می شوند. چهره های تخت و پاهایشان / بینی هایشان کوتاهتر از راه هوایی بالا هستند. بعضی از نژادهای سگ نژاد پرتقال از جمله Bulldogs، Pugs ، Terriers Boston، Bulldogs French ، Pekingese و Shih Tzus هستند . مخلوطی از این سگ ها همچنین می توانند سندرم برشیسفالیک داشته باشند.
علائم سندرم Brachycephalic
سگ ها با یک یا چند وضعیت مرتبط با سندرم برشیس فالیک معمولا نشانه های زیر را نشان می دهند:
- تنفس شلوغ، به خصوص در هنگام استنشاق (snorting)
- خروپف هنگام خواب
- بازخوانی یا عقب ماندگی، به خصوص در هنگام بلعیدن
- عدم تحمل ورزش (به راحتی خشک می شود)
- تنفس دشوار (تلاش بیشتر)
- تخلیه بینی (در مورد سینوزیت)
- زبان آبی و لثه (از کمبود اکسیژن)
- فرونشاندن یا فروپاشیدن شایع است (از دست دادن هوشیاری)
علائم بالا معمولا پس از تمرین، هیجان، و یا قرار گرفتن در معرض حرارت / رطوبت بیش از حد بدتر می شوند. چاقی به سبب نشانه های بدتر می شود.
تشخیص سندرم Brachycephalic
اگر شما معتقدید که سگ شما دارای سندرم برشیسفالیک است، مهم است که از دامپزشک خود برای ارزیابی استفاده کنید. اول، دامپزشک شما از یک سری سوال درباره سابقه سگ و علائم خود سؤال می کند.
بعد، دامپزشک شما معاینه فیزیکی انجام خواهد داد . دامپزشک شما می تواند در طول امتحان به سادگی به بینی ها نگاه کند. بر اساس تاریخ سگ و با گوش دادن به تنفس، دامپزشک شما ممکن است قارچ نرم بلند و / یا ساکولهای حنجره حنجره را در نظر داشته باشد. با این حال، بسیار دشوار است که راه هوایی فوقانی را در یک سگ بیدار ببینید (زبان معمولا خیلی بزرگ است و سگ به ندرت اجازه می دهد یک نگاه خوب). بنابراین، تنها راه قطعی تشخیص این است که با معاینه بالایی هواپیما در حالی که سگ تحت بیهوشی است. دامپزشک می تواند وقت خود را در نظر بگیرد که قارچ نرم و ساکولهای حنجره را ببیند تا ببیند آیا انسداد راه هوایی وجود دارد یا خیر.
دامپزشک شما همچنین ممکن است از اشعه X از قفسه سینه برای ارزیابی راه هوایی، قلب و ریه سگ خود استفاده کند.
دامپزشک شما می تواند به متخصص دامپزشکی (معمولا جراح یا internist) برای ارزیابی بیشتر یا درمان مراجعه کند.
درمان سندرم Brachycephalic
اگر سگ شما دارای سندرم برشیسفالیک باشد، راه هایی وجود دارد که می توانید به آن کمک کنید. مشت، مطمئن شوید که قرار گرفتن در معرض سگ خود را به گرما و رطوبت محدود کنید. اطمینان حاصل کنید که ورزش بیش از حد شدید نیست و در داخل و یا در طول زمان خنک تر از روز انجام می شود. شما ممکن است تصمیم به استفاده از یک مهار کنید به جای گردن گردن برای ایجاد شکایت استرس اضافی بر روی راه هوایی سگ خود قرار ندارد. آموزش سگ خود را به کنترل خود ، نگه داشتن او آرامش و آموزش او را به محل سکونت . هیجان می تواند نشانه ها را بدتر کند. به طور کلی، داروهایی که در درمان سندرم برchycephalic موثر نیستند، وجود ندارد.
اگر علائم سگ شما بدتر می شود و شروع به تأثیر در کیفیت زندگی اش می کند، احتمالا عمل جراحی گام بعدی است. ناهنجاری های هوایی باید با جراحی درمان شوند اگر آنها باعث ناراحتی به حیوان خانگی شما شوند، در طول زمان بدتر شوند یا منجر به انسداد زندگی تهدید کننده برای تنفس شوند.
مداخله جراحی تنها راه به طور قابل توجهی درمان سندرم برشیسفالیک است. روشهای جراحی زیر ممکن است لازم باشد:
رزکسیون نرم استخوان (استافیلکتومی): در صورتی که سگ شما دارای سفت نرم است، این روش جراحی توصیه می شود. در طی یک رزاق کتک نرم، جراح بافت بیش از حد کامپوز نرم را گسترش می دهد و سپس با استفاده از تیغه های چاقو، قیچی یا لیزر CO2 از بین می برد. البته، همه اینها تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
Sacculectomy حنجره: اگر سگ شما دارای ساکولهای حنجره حنجره باشد، آنها می توانند از طریق جراحی برداشته شوند. اغلب این کارها در همان زمان انجام می شود. جراح ممکن است تصمیم بگیرد که ساکول ها را در جای خود قرار دهند و اکنون می توانند به وضعیت عادی خود بازگردند.
تعمیرات Stenotic Nares: جراحی می تواند سلول های سفت کننده را اصلاح کند. این روش شامل تغییر جراحی بینی می شود تا یک باز شدن بزرگتر ایجاد شود، و سگ را برای نفس کشیدن آسان تر می کند. بافت بیش از حد ممکن است از بین برود و بافت باقی مانده با طناب بچرخد، به طوری که بینی ها می توانند با روش بازتر بهبود بخورند.
این نیز ممکن است در همان زمان به عنوان روش های فوق انجام شود.
بعضی از صاحبان آن ها در زمان عمل جراحی فوقانی، مخصوصا در سگ های جوان، تصمیم می گیرند که اسپری یا عصبی انجام دهند.
پس از عمل، سگ شما باید از نزدیک تماشا شود. سگ معمولا در یک یا دو روز پس از عمل در بیمارستان بستری می شود. اگر خونریزی شدید و یا التهاب رخ دهد، می تواند منجر به انسداد مجاری هوایی شود. در موارد جدی تر، بعضی از سگ ها به یک تراکئوستومی موقت نیاز دارند (یک لوله تنفسی در داخل گردن به داخل گردن قرار می گیرند) که اجازه می دهد تنفس در حالی که تورم پایین می آید، خونریزی کم می شود و جریان هوا بالا می شود تا به سگ اجازه می دهد تا نفس بیشتری بکشد به طور معمول
برای سگ ها پس از جراحی در حالی که در حال بهبودی هستند، سگ ها سرفه می کنند. این ممکن است پس از سگ شما بهبود یابد. در بعضی موارد (به ندرت)، سگ آسیب بیش از حد هواپیما دارد و عمل جراحی مسائل تنفسی را اصلاح نمی کند. این ممکن است باعث قرار دادن یک لوله تراکئوستومی دائمی شود.
خوشبختانه، بیشتر سگ ها بهبودی کامل دارند و زندگی عادی زندگی می کنند. ممکن است وجود یک خروپف باقی مانده و تنفس قابل شنیدن باشد، اما معمولا خفیفتر است.