5 بیماری های معمول خارپشت

جغرافیای قومی آفریقایی محبوب تر از شما ممکن است فکر می کنم و آنها بیش از یک حیوان خانگی قفس است. جوجه تیغی ها مستعد چندین بیماری جدی هستند، برخی از آنها می توانند اجتناب شود. در حالیکه هر گونه بیماری در هر حیوانی حیوانی حیوانی وجود ندارد، این ها برخی از بیماری های شایع هستند که ما در دوستان نجیب زاده خود شاهد آن هستیم.

1. بیماری های دندانی

جوجه تیغی در دهان کوچک و V شکل تا 44 دندان دارد.

این دندان ها مانند نسخه های مینیاتوری دندان های ما هستند و مستعد مسائل مشابه دندان هستند. دندانهای شکسته، دندانهای آبسرد، گینگویت و تجمع تارتار می توانند مشکلات ما را در دندانهای کوچک ما ایجاد کنند. پیشگیری از هر موضوع دندانی البته ایده آل است، اما همیشه در حیوان خانگی جیب نباشید که دوست دارد بدن خود را به یک توپ شل و ول کند. اگر می توانید به اندازه کافی خوش شانس باشید تا بتوانید به دهان دوست قدیمی خود دسترسی پیدا کنید، ممکن است یک کرم خوراکی باشد. به طور جدی، اگر شما می توانید Q-tip را به دهان هجگری خود بیفزایید، سپس با آب بریزید و روی آن نگه دارید.

اگر مسواک زدن دندان های خارپشتان شما بی فایده باشد، آماده باشید که تمیز کردن دندان ها را با امکان استخراج دندان های احتمالی انجام دهید.

2. بیماریهای تولید مثل

جاسوسی زنبورداری های زنانه چیزی است که باید برای کنترل جمعیت بیش از کنترل ساحلی انجام شود. سرطان رحم، یک رحم آلوده به نام پومومتر و تومورهای پستان می تواند همه شما را از قورباغه خود که به اندام های تولید مثلش آویزان است، برساند.

با توجه به این که این بیماری ها در حدود 6 تا 8 ماهگی اتفاق می افتد، می توان از طریق تخریب اریسترکتومی در جوراب شلواری زنانه خود، مانع از این بیماری ها شد. نیش زدن جوجه تیغی های مردانه نیز برای جلوگیری از سرطان بیضه ها ضروری است و همچنین می تواند در همان سن به عنوان زنان انجام شود.

3. اکوپارازیت ها

جوجه تیغی برخی از چنگال های خود را به عنوان بخشی از ریزش عادی خود از دست می دهند، اما اگر خروس شما خارش و خارش داشته باشد و شما در جستجوی قفس بیشتری پیدا خواهید کرد، سپس اوج او ممکن است دارای اکوپارازیت باشد.

میتوکند یکی از انواع ectoparasites های معمول دیده می شود در جوجه تیغی ها و سبب خارش شما خواهد شد. کویلس سقوط خواهد کرد، پوست خشک می شود، و شما ممکن است بیشتر از حالت عادی ترسناک باشد. میتوکند را می توان توسط دامپزشک exotics (پیدا کردن یک نزدیکی شما) با انجام یک شکاف پوست در هیجان خود را تشخیص داده و سپس به دنبال میکده های کوچک زیر میکروسکوپ. این تست 100٪ شکست نیست، هرچند فقط یک منطقه کوچکی از خارپشت شما خراب می شود، بنابراین ممکن است دامپزشک شما تصمیم بگیرد که برای موش ها درمان شود، حتی اگر او تحت هیچ میکروسکوپی نمی بیند.

میمون ها را می توان به وسیله ی ملافه و غذا به منزل هدیگی خود آورد. بنابراین، مهم است که همیشه این موارد را قبل از قرار دادن آنها در قفس نگه دارید.

4. بیماری های عصبی

به طور معمول به عنوان "سندرم هیولا جابجایی" نامیده می شود، جادوگران می توانند یک بیماری عصبی ایجاد کنند که موجب می شود آنها به خوبی از بین بروند. آتاکسی به سمت سقوط، ناتوانی خود، تشنج، و در نهایت فلج شدن با بسیاری از علائم دیگر بینجامد. این یک بیماری غم انگیز است که نباید هیچ گونه گونه خارق العاده ای از آن عبور کرد، اما گزارش می دهد که حدود 1 مورد از 10 گونه از ماهی ها را تحت تاثیر قرار می دهد. علت شناخته شده ای نیست، اما مشکالت ژنتیکی مشکوک است و هیچ درمان وجود ندارد.

5. بیماری های دستگاه ادراری

مثانه، ادرار را دارد (درس آناتومی کوچک اینجا) که قرار است به زرد روشن باشد. اما گاهی اوقات جوجه تیغی ها عفونت مجاری ادراری یا سیستیت را ایجاد می کنند که هر دو می توانند ادرار قهوه ای یا خونریزی باشند. سنگ کلیه مثانه (سنگهای مثانه) همچنین می تواند باعث ایجاد هماتوری (ادرار خونریزی) شود و ممکن است ادرار خود را برای اژدها سخت کند. یک روش ادرار، کشت، رادیوگرافی و سونوگرافی مثانه همه را در تشخیص بیماری ادراری از ماهیگیرانه خود کمک می کند. عفونت های کلیوی، تومورهای مثانه و سایر بیماری های سیستم ادراری دیده می شود.

بسیاری از بیماری های دیگر وجود دارد و می تواند توسط دامپزشک خود را در معرض تشخیص است. عفونت گوش، چاقی، آلرژی، انتروئیت، استئوآرتریت و سایر بیماری ها می توانند در جوجه ها اتفاق بیفتند. بنابراین، یک معاینه فیزیکی سالانه توصیه می شود تا زمانی که ممکن است شما را به عنوان سالم نگه دارید.