لئونبرگر، یا لئو، یک سگ غول پیکر با روحیه سخت کار و حالت آرام است. نژاد هوشمند، نجیب و بسیار وفادار است. Leonberger ها سگ های کار خوبی را دارند اما همدم های آرام و مهربان هستند. مردان بالغ یک چرک شیر مانند مانند شکل ظاهری خود را اضافه می کنند. درباره این نژاد بیشتر بدانید.
مرور اجمالی
- گروه: کار
- اندازه: لنکرنکن زن و مرد بسیار متفاوت هستند.
- وزن: مرد 110 تا 170 پوند است، زن 90 تا 140 پوند است
- ارتفاع: مردان 28 تا 31.5 اینچ و زنان 25.5 تا 29.5 اینچ در شانه هستند
- کت و رنگ: سر دارای یک ماسک سیاه و سفید بر روی کت رنگ از شیر زرد، طلایی، قرمز، قهوه ای مایل به قرمز، شنی یا قهوه ای مایل به قرمز است. دو کت متوسط تا طولانی، ضخیم، مستقیم و مقاوم در برابر آب است.
- مدت زندگی: 7 تا 10 سال
ویژگی های لئونبورگ
| سطح عاطفه | بالا |
| دوستیابی | بالا |
| بچه دوستانه | بالا |
| حیوان خانگی دوستانه | متوسط |
| ورزش نیاز دارد | بالا |
| سرگرمی | متوسط |
| سطح انرژی | بالا |
| آموزش و پرورش | بالا |
| هوش | بالا |
| گرایش به پوست | متوسط |
| مقدار تخلیه | بالا |
تاریخچه لئونبورگ
نژاد سگ لئونبورگ از لئونبرگ آلمان است. در اواسط دهه 1800، یک نجیب زاده به نام Heinrich Essig ادعا کرد که Landseer Newfoundland و یک بار چند بار سنت برنارد را بنا نهاد و پس از آن فرزندان خود را با سگ کوه پیرنه کوبید. در طول سالها، در حال حاضر اعتقاد بر این است که سایر نژادهای سگ با Leonberger های اولیه در حال عبور بودند. با این حال، هیچ سوابق کتبی باقی مانده است. ظاهر سگ به شبیه شدن به شیر بر روی کت و شلوار لنبرگ متولد شد.
این نژاد در خانواده سلطنتی و امپریالیستی فرانسه، اتریش-مجارستان، آلمان و ایتالیا محبوب شد.
اولین باشگاه های لئونبورگ توسط صاحبان نژاد در سال 1891 تاسیس شد. آنها سگ های مزرعه محبوب بودند و مورد استفاده قرار می گیرند تا چرخها را بشکنند. آنها در هر دو جنگ جهانی برای کشیدن چرخ دستی های مهمات استفاده می شدند. این نژاد تقریبا در طول جنگ جهانی اول منقرض شد اما توسط گروهی از علاقه مندان نجات یافت.
Leonberger ابتدا در ایالات متحده و کانادا در اوایل دهه 1900 ظاهر شد. آنها توسط دولت کانادا برای انجام سگ های نجات آب وارد شدند. نژاد در ایالات متحده در طول رکود بزرگ فاسد شده است. در طول سالها، تعداد لئونبرگرها در اروپا و بعدا در ایالات متحده افزایش یافت. باشگاه لئونبورگ آمریکا در سال 1987 شکل گرفت، اما نژاد به طور رسمی به گروه کاری AKC تا سال 2009 پذیرفته نشد.
لئونبرگر مراقبت
Leonberger می تواند یک خلبان باشد، به طوری که بسیاری از صاحبان آن، "پارچه ای شبیه" را نگه می دارند. این نژاد فرو می ریزد، اما بیشتر در بهار و پاییز. لئو نیاز به مراقبت منظم، مخصوصا مو یک یا دو بار در هفته است. آنها معمولا هیچ پیراهن یا مجسمه سازی را ندارند. لئو آب و هوای سرد را تحمل می کند، اما با توجه به پوشش های دوگانه آنها می توانند در آب و هوای گرم بیش از حد گرم شوند. خوب است که یک مکان خنک برای یک لئو در آب و هوای گرم فراهم آورده و محدودیت ورزش را به قسمت های خنک تر از روز تبدیل کنید.
Leonberger ها دارای نیروی قوی برای کار و حفاظت هستند. آنها به ورزش روزانه نیاز دارند تا آنها را متناسب و شاد نگه دارد. علاوه بر این، لئو از برخی از نوع "شغل"، از قبیل محافظت از خانه یا رقابت اطاعت بهره مند خواهد شد. به طور کلی، معمولا معمولا این افراد آرام، وفادار و دوست داشتنی هستند.
لوس نیز سگ های بسیار هوشمند است که به آموزش بسیار خوب پاسخ می دهند. در واقع، آموزش و اجتماعی شدن برای این نژاد ضروری است.
لئونبورگ یک نژاد سگ مهربان و ملایم است که یک همدم لذت بخش را ایجاد می کند. این نژاد در مورد احساسات انسان بسیار شهودی است و ارتباطی قوی با خانواده اش دارد. به طور معمول، این نژاد با بچه ها بسیار خوب می شود. این سگ های همه کاره دارای غریزه طبیعی برای محافظت و کمک به مردم هستند، آنها را به سگ های شگفت انگیز و حیوانات خانگی خانواده می سازند.
مشکلات بهداشت عمومی
پرورشدهندگان متعهد تلاش می کنند که بالاترین استانداردهای نژادی را که توسط باشگاه های لانه سازی مانند باشگاه آمریکایی قاچاق (AKC) تأسیس شده است، حفظ کنند. سگهایی که توسط این استانداردها تولید می شوند، به احتمال زیاد به ارث می برند. با این حال، برخی از مشکلات بهداشتی ارثی در نژاد رخ می دهد.
در زیر شرایطی وجود دارد که باید از آن آگاه باشید:
- معده دیابتی (Volvulus) (GVD) : معمولا "نفخ" نامیده می شود، این یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که برای بسیاری از نژادهای بزرگ سگ معمول است. این اتفاق می افتد زمانی که معده با گاز یا غذا پر می شود و سپس به محصور شدن در معده می انجامد و جریان خون را به معده و طحال قطع می کند. بافت معده میمیرد و معده حتی می تواند پارگی کند. شما باید از استراتژی های تغذیه برای کم کردن این خطر استفاده کنید.
- Dysplasia Hip: نژاد های بزرگ مستعد ابتلا به دیسپلازی هیپ، بی ثباتی از مفصل گردن است که منجر به سایش بیش از حد آرتروز مفصل و مفصلی می شود. میزان بروز لئونبرگرها 13 درصد است.
- Entropion : این شرایطی است که پلک روی خود قرار می گیرد. این می تواند یک یا هر دو چشم و پلک های پایین و / یا بالا را تحت تاثیر قرار دهد. باید توسط دامپزشک درمان شود.
- Ectropion: این شرایط مخالف ectropion است، جایی که حباب ها به سمت خارج می روند.
- Polyneuropathy Leonberger: این یک بیماری عصبی-عضلانی است که تحمل تشدید تحمل به ورزش، یک گام پیوندی و از بین رفتن عضلات عقبی را ایجاد می کند. تحقیق به ژنتیک این بیماری انجام شده است.
رژیم غذایی و تغذیه
خوب است که فرمولهای خاصی را برای لئونبرگر ارائه دهیم که نیازهایشان را به عنوان یک نژاد بزرگ تامین کنند. آنها به دسترسی مداوم به آب آشامیدنی تازه نیاز دارند. توله سگ های لئونبرگر می توانند چندین بار در روز تغذیه شوند. آنها اولین روز تولد خود را به بیش از 100 پوند افزایش می دهند. یک رژیم غذایی بزرگ باعث کاهش چربی و پروتئین می شود، به طوری که آنها به سرعت رشد نمی کنند.
لوننگرز بزرگسالان باید دو بار در روز تغذیه شود تا از پیشگیری از نفخ و GVD جلوگیری شود. آنها نباید روزانه یک وعده غذای بزرگ داده شوند. شما همچنین می توانید خطر چرخش معده را با ارائه تغذیه و آبیاری بالا تنظیم کنید تا سگ بتواند در حین ایستادن غذا و نوشیدنی بخورد. اگر سگ شما مستعد غذا خوردن باشد، یک کاسه تغذیه ای را انتخاب کنید که مقدار غذایی را که می تواند در یک زمان غذا بخورد، محدود می کند. همچنین باید یک ساعت بعد از یک وعده غذا بخورید.
آنها پتانسیل بالایی برای افزایش وزن دارند.
شما می توانید این را با تغذیه برای یک مقدار مشخص از زمان، از جمله 10 تا 15 دقیقه به حداقل رساندن، و حذف هر گونه غذا خوردن نیست، به جای اجازه دادن به تغذیه آزاد.
بیشتر نژادهای سگ و تحقیقات بیشتر
پیش از اینکه شما تصمیم بگیرید که آیا یک لئونبرگر سگ راست برای شما است، زمان را برای انجام تحقیقات کامل ببرید. پیدا کردن صاحبان دیگر و صحبت با پرورشدهندگان معتبر. ممکن است بخواهید با باشگاه لئونبورگ آمریکا تماس بگیرید.
کاوش گونه های مشابه مانند:
در غير اينصورت، تمام ساير مشخصات سگ سگ ما را چک کنيد.