آنفلوانزای سگ: چگونه می توان سگ شما را تحت تاثیر قرار داد

آنفلوانزای خوکی یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که در سگ ها رخ می دهد. آنفلوانزای سگ نیز نامیده می شود، این بیماری تنفسی ناشی از ویروس آنفولانزای A است. اگرچه به ندرت کشنده است، ماهیت بسیار مسری آنفلوآنزای سگ موجب شیوع بیماری بسیار مربوط به دامپزشکی، ادارات دامپزشکی و سایر امکانات که سگ ها می شوند. شیوع آنفولانزای سگ در ایالات متحده آمریکا چندان شناخته شده است که سبب می شود تا کاروان های سوارکاری بسته شود و دفاتر دامپزشکی غرق شوند.

برای صاحبان سگ بسیار مهم است که آنفلوآنزای سگ را درک کنند و اقدامات لازم را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض قرار دهند.

از آوریل 2015، دو نوع از آنفولانزای خوکی شناسایی شده اند: H3N8 و H3N2.

علائم آنفلوآنزای سگ

تقریبا تمام سگ هایی که با آنفولانزای خوک تماس می گیرند ویروس را متوقف می کنند. برخی از سگ ها هرگز علائم بیماری را نشان نمی دهند. اکثر سگها در معرض مضطرب به نظر می رسند. تعداد کمی از سگ ها یک نوع شدید بیماری را توسعه می دهند. سگ هایی که بیمار می شوند معمولا یک یا چند نشانه زیر را ایجاد می کنند:

• سرفه (گاهی سرفه خفیف و ماندگار است که شبیه به سرفه زنانه است ).
• عطسه کردن
• تخلیه از بینی و / یا چشم
• لتارگی
• از دست دادن اشتها
• تب (104 ºF تا 106 ºF در نوع شدید آنفولانزا)

درمان آنفلوآنزای سگ

گرچه هیچ درمان شناخته شده ای وجود ندارد، معمولا آنفلوانزای سگ معمولا با مراقبت حمایتی درمان می شود. اگر سگ شما علائم بیماری را نشان می دهد، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

پس از انجام معاینه دقیق و برخی آزمایش های تشخیصی، دامپزشک خود بهترین برنامه را تعیین می کند. درمان به طور کلی شامل حفظ هیدراتاسیون، حمایت از نیازهای تغذیه ای و پیشگیری یا درمان عفونت های ثانویه است. سگ ها با علائم شدید آنفلوانزا نیاز به مراقبت های دامپزشکی بیشتری دارند.

چپ بدون درمان، آنفولانزای خوکی می تواند منجر به پنومونی شود. به همین دلیل است که در ابتدای نشانه بیماری بسیار مهم است که توجه دامپزشکی را جلب کنیم. با مراقبت مناسب، اکثر سگ ها بهبودی کامل خواهند داشت. بیشتر سگ ها می توانند با مراقبت های حمایتی در خانه بهبود یابند. تعداد کمی از سگ ها نیاز به بستری دارند. میزان مرگ و میر آنفلوانزای خوک کمتر از 10٪ است.

جلوگیری از آنفلوآنزای سگ

آنفلوانزای خوکی یک بیماری تا حدودی جدیدتر است، به طوریکه سگ به طور کلی از ایمنی طبیعی به آن دست نخواهد برد. این ویروس می تواند سگ ها در تمام سنین، نژادها و اندازه ها، حتی کسانی که در سلامت مطلوب هستند، تاثیر بگذارد. به همین دلیل است که تقریبا تمام سگها در معرض آلودگی به ویروس سگ قرار دارند.

آنفلوآنزای خوکی از طریق تماس با ترشحات تنفسی سگ های آلوده گسترش می یابد. قرار گرفتن در معرض همچنین می تواند با تماس با اشیاء آلوده رخ دهد. خطر قرار گرفتن در معرض در مناطقی که سگها جمع می شوند افزایش می یابد. این شامل نشانه های سوارکاری ، پارک های سگ، "مراقبت روزانه سگی" و رویدادهای سگ ( ورزش سگ ، محاکمه، سازگاری و غیره) است.

واکسن های موجود برای هر نوع سویه آنفولانزای خوکی وجود دارد (هر دو به طور جداگانه و ترکیبی). بسیاری از دامپزشکان و تسهیلات شبانه روزی نیاز به واکسن جدیدتر (H3N2) برای همه سگهایی که به این مرکز وارد می شوند. بسیاری از سویه های قدیمی تر (H3N8) را توصیه می کنند اما ممکن است به آن نیاز نداشته باشند.

اگر سگ شما به صورت منظم به سگ های مختلفی مبتلا باشد، هر دو واکسن های آنفلوآنزا توصیه می شود. از اطلاعات دامپزشک خود برای اطلاعات بیشتر در مورد واکسن های آنفولانزای سگ بپرسید.

خوشبختانه، آنفولانزای خوکی شناخته شده نیست که از سگها به انسان انتقال یابد. با این حال، انسانها ممکن است از طریق تماس با ویروس از یک سگ به دیگری منتقل شوند. به همین دلیل بهداشت مناسب برای جلوگیری از گسترش ویروس ضروری است. اطمینان حاصل کنید که دست ها، صورت و لباس های خود را پس از تماس با سگ های ناشناخته یا بیمار بشویید. تمام مناطق و اشیاء را که ممکن است آلوده باشند کاملا تمیز کنید. ضدعفونی کننده خانگی برای کشتن ویروس آنفلوانزای خوکی شناخته شده است.

توجه: سويه H3N2 از ويروس آنفولانزاي خوکي ممکن است به گربه ها انتقال پيدا کند. هیچ کشوری شناخته نشده است به گونه های دیگر قابل انتقال است.

شیوع آنفلوآنزای سگ

اگر شیوع آنفولانزای خوکی در منطقه شما وجود داشته باشد (در سال 2015 چندین شیوع H3N2 در ایالات متحده وجود دارد)، شما باید اقدامات احتیاطی بیشتری برای محافظت از سگ خود داشته باشید. سفرهای طولانی به پارک های سگ، مهد کودک روزانه، امکانات شبانه روزی و هر جایی که سگ های زیادی می آیند و می روند را ترک می کنند. از تماس با دیگر سگ ها در طول پیاده ها اجتناب کنید. توجه داشته باشید که حتی سگ ها بدون علائم ممکن است مسری باشند. اگر سگ شما بیمار شود، در اسرع وقت با دامپزشک خود تماس بگیرید.