میلوئنسفالیت پروتوزوئای اسب یک بیماری مخرب است که می تواند اسب ها را به شدت غیر فعال کند و ممکن است به مرگ منجر شود. تشخیص اغلب دشوار است زیرا شروع بسیار شبیه بیماری های دیگر است. در اواخر سال 2015، یک اسب با مورد تایید بیماری Chagas ابتدا تصور می شد که EPM داشته باشد و برای این بیماری درمان شده است. اما، Chagas و EPM بوسیله پروتواسپ های مختلف ایجاد می شود و درمان باید به مشکل خاص باشد.
با این حال بر خلاف Chagas که بر انسان و برخی از پستانداران تاثیر می گذارد، EPM فقط اسب ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
نام ها:
اسکلرودرم پروتوزوئیل میلوئنسفالیت نیز با نام EPM شناخته شده است.
علل:
بردار یا حامل پروتوزوئات برای EPM اپوسوم است. مدفوع اپوسوم ها ممکن است حاوی اسپوروکیست ها باشد - کیست هایی که شامل اسپور هایی هستند که می توانند به طور نامنظم تولید کنند. اسب ها می توانند این اسپوروسیت ها را با خوراک، چمن یا آب آلوده به مدفوع اپوسوم از بین ببرند. پروتوزوئید می تواند ضایعات بر روی نخاع و ساقه مغز را ترک کند. این آسیب عصبی است که می تواند علائم مختلف EPM را ایجاد کند. و به همین دلیل است که عاقلانه است که از عفونت ها در زندگی در حیاط های اسب و ذخیره سازی یونجه منع شود.
علائم:
یکی از مشکلات تشخیص EPM این است که می تواند مانند بسیاری از بیماری های عصبی دیگر شبیه باشد. علائم در میان اسب ها متفاوت است، بنابراین همه اسب ها تمام علائم را ندارند. برخی از علائم ممکن است عبارتند از:
- از دست رفتن هماهنگی
- آتروفی عضلانی
- مشکل بلعیدن
- درد پشت
- تکان خوردن
- سرگیجه
- قفل مفصل آرنج
- ضعف
- پلک افتاده
- شیب سر
معاینه دقیق، آزمایش خون و یا آزمایشات مایع اسپینال باید برای جلوگیری از بیماری مانند ویروس نیل غرب ، هاری و یا آنسفالیت ویروسی انجام شود . هنگامی که تشخیص تایید شد، موثر ترین دوره درمان می تواند آغاز شود.
اثرات:
اگر یک اسب به شدت آسیب دیده باشد، ممکن است فقط به لرزش یا لرزش جزئی توجه شود. در صورت عدم درمان، اسب ممکن است قادر به ایستادن یا فرو رفتن نباشد (که می تواند با سندرم وببلر اشتباه گرفته شود) و مرگ ممکن است رخ دهد. اسبهای هر سن، جنس یا نژاد می توانند EPM را توسعه دهند. اسب ها و اسب های جوان که اغلب حمل می شوند، به نظر می رسد در معرض خطر بیشتری قرار دارند. به نظر می رسد که خطر در ماه های پاییز بیشتر از سایر مراحل سال باشد، شاید به این دلیل که اپوسوموم ها به دنبال خانه هایی در داخل و اطراف صخره ها هستند، به طوری که آب و هوا سردتر می شود.
جلوگیری:
Opossums حمل ارگانیسم را ایجاد می کند که باعث ایجاد این بیماری می شود بنابراین مهم است که منطقه پایدار خود را برای این حیوانات جذاب نباشد. Opossums تقریبا هر چیزی از جمله حیوانات مرده (کشتن جاده ها)، غذای سگ و گربه یا خوراک اسب را می خورد. مهم است که تمام فروشگاه های مواد غذایی امن و هر لاشه حیوانات به سرعت دفن شوند. فورا هر فید ریخته شده را پاک کنید. اگر آپوزام ها در اموال خود زندگی می کنند، آنها باید به صورت انسانی به دام افتاده و برداشته شوند. حشره کش ها برای جلوگیری از ورود این حیوانات طراحی شده اند و باید در نظر گرفته شود که اگر عفونت ها مزاحم باشند. حصارهای سبک مانند مش نرده سیم مش می توانند برای صعود به موالید، مانع از خروج از مراتع خود شوند.
رفتار:
از آنجا که EPM می تواند مانند بسیاری از اختلالات عصبی دیگر باشد، معاینه کامل دامپزشکی ضروری است. با تشخیص سریع و دارو مناسب، اکثر اسب ها از EPM بهبود می یابند، اما آسیب دائمی ممکن است وجود داشته باشد. دامپزشک شما راه رفتن و حرکت را بررسی خواهد کرد، نمونه های خون و مایع نخاعی را می گیرد. این مورد برای پروتوپس ها مورد بررسی قرار می گیرد. درمان شامل داروهای ضد پروتئوزی، ضد میکروبی و ضد التهابی است که توسط دامپزشک شما تجویز می شود. درمان ممکن است طولانی و گران باشد و اگر پروتوزای نخاع را ترک کرده و مغز مغز به شدت آسیب دیده باشد، می تواند ناموفق باشد.