اکثر آکواریوم ها با تانک های ریف می دانند که حفظ مرجان ها در محدوده دما مناسب، برای حفظ سلامتی و رشد آنها بسیار مهم است. اگر دمای بیش از حد کم یا زیاد باشد، جلبکهای زوکسانللا که اکثر مرجانها برای زنده ماندن نیاز دارند، پولیپ ها را از بین می برند یا خالی می کنند. هنگامی که جلبک مرجان را ترک می کند، کربنات کلسیم پایه سفید مرجانی را در معرض قرار می دهد، گاهی اوقات مرجان سفید کننده نامیده می شود.
شما می توانید داستان های خبری مربوط به سفید کردن مرجان ها در برخی از صخره های مرجانی جهان را که به نظر می رسد در اوایل دهه 90 آغاز شد، به یاد آورید.
دمای مناسب برای نگه داشتن مخزن صخره شما چیست؟
بسیاری از LFS مخازن خود را در 75 تا 78 F نگهداری می کنند و به مشتریان خود توصیه می کنند که آنها نیز انجام دهند. تعدادی از کشتی گیران مرجانی OLS توصیه می کنند دمای مخزن خود را در دمای 82 درجه نگه دارید.
با دمای زیاد توصیه می شود، بهترین درجه حرارت برای مخزن صخره ای شما چیست؟ شاید بهترین راه برای تصمیم گیری این است که نگاه کنید به چه دمای زمانی بود که مرجان های شما در وحشی بود. اگر شما به مناطق مرجانی ریف در جهان نگاه کنید، خواهید دید که مرجان در وحشی رشد می کند. اگر شما این را با درجه حرارت نشان داده شده در دمای سطح دریای NOAA مقایسه کنید، خواهید دید که اکثر صخره های مرجانی که در آن دمای آب بین 80 تا 89 درجه فارنهایت واقع شده و در واقع در پایین تر از 90 درجه در دریای سرخ قرار دارند.
از کجا مرجانهای شما کجا بودند؟
هندوستان، اقیانوس آرام، دریای کارائیب و دریای سرخ، جایی که اکثر مرجان ها در تجارت آکواریوم جمع آوری می شوند. شاید ساده ترین راه برای پیدا کردن این است که از LFS یا OLS بپرسید که در آن مرجان های خود را از جایی که مرجان ها از آن حمل می شد خریداری کردید.
از آنجایی که اکثر مرجان های آکواریوم از هند و اقلیم و دریای کارائیب جمع آوری شده اند که دمای آب آنها به طور معمول بین 85 و 89 درجه فارنهایت است، ممکن است لازم باشد تا زمانیکه میزان مخزن شما بالاتر از این سطح نباشد، نگران نباشید.
خطرات دمای بالا
با این وجود، برخی از مشکلات بالقوه جدی با دمای آب بالاتر در آکواریوم های دریایی وجود دارد. دمای آب بالاتر در آب شور (و همچنین آب شیرین)، اکسیژن محلول اکسیژن (DO) آن را نگه می دارد، که برای هر یک از موجودات موجود در مخزن شما مضر است. به طور کلی، میزان اکسیژن محلول در آب دریا حدود 20 درصد کمتر از آب شیرین است.
بدون در نظر گرفتن محاسبات علمی، فرمول ها و داده ها، فقط می توانیم تصور کنیم که آب شور در استوا، جایی که درجه حرارت آب سطحی در اواسط تا بالا 80 است، حدود دو سوم DO به عنوان آب در قطب ها، جایی که آب واقعا سرد است.
گونه های مختلف ماهی به سطوح مختلف DO نیاز دارند. به عنوان مثال، Clownfish نیاز به سطح اکسیژن محلول در حدود 7 میلی گرم در لیتر در حالی که مارلین نیاز DO به حدود 3 میلی گرم / لیتر است. به طرز وحشیانه ای، اکثر مخلوقات در آکواریوم های آب شور نیاز به سطوح بالاتر از DO بیشتر از بسیاری از ماهی های دیگر در اقیانوس. در وحشی، اکثر ماهی های گرمسیری دریاچه در یا نزدیک صخره ها یافت می شوند، در مقایسه با آب های عمیق تر از اقیانوس ها، جایی که DO به دلیل امواج صخره ای است که آب های سطحی را می شکند.
دمای آب نیز باعث افزایش میزان دفع مواد در آب شور می شود. باکتری ها میزان تولید مثل خود را افزایش می دهد که باعث افزایش مصرف O2 می شود که سطح DO را در آب کاهش می دهد.
اکثر ماهی های گرمسیری آب شور و بی مهرگان که در آکواریوم های دریایی ما وجود دارد از آب های وحشی که در آن درجه حرارت به طور متوسط در کمترین تا میانه دهه 80 است، منشعب می شود، بنابراین این امر می تواند دمای مناسب برای مخازن ما باشد.