علائم، تشخیص و درمان واژینیت توله سگ

واژینیت توله سگ (همچنین واژینیت نوجوانان نامیده می شود) التهاب واژن در یک توله سگ است که به بلوغ رسيده است. در مقابل، واژینیت شروع به بزرگسالان بر روی برخی از سگ های ماده زنانه اسپری تاثیر می گذارد. علت هر دو نوع واژینیت به خوبی درک نمی شود، اما معمولا یک وضعیت ملایم است که به راحتی قابل درمان است.

عوامل خطر

سگ های زن جوان که اولین چرخه حرارت خود را نداشته اند در معرض خطر واژینیت تولوپ هستند.

به نظر نمی رسد که این وضعیت در هیچ نژاد سگ اتفاق بیفتد. علائم می تواند در توله سگ های جوان 6 تا 8 هفته نشان داده شود.

سگهای زنانی که اسپری شده اند ممکن است واژینیت شروع به بزرگسالان را متوقف کنند. باز هم، هیچ مزاحم نژادی وجود ندارد و می تواند در هر سنی رخ دهد.

علل

دامپزشکان کاملا مطمئن نیستند که علت واژینیت چیست، هر چند برخی عوامل وجود دارد که ممکن است در آن نقش داشته باشد. به عنوان مثال، سگ شما ممکن است یک عفونت ادراری یا عدم تعادل شیمیایی در ادرار داشته باشد که منجر به فراوانی pH می شود.

همچنین ممکن است واژن توله سگ دارای مخمر بیش از حد باشد و یا آنکه در واژن خود دچار اختلال شده است. آلودگی مدفوع یک دلیل احتمالی است زیرا برخی از سگ ها عادت به لک کردن منطقه دارند. اشیای خارجی و آسیب واژن ممکن است باعث واژینیت شود و این موارد ممکن است مزمن باشد.

واژینیت ممکن است در سگ ها با شرایط خاص پزشکی نیز رخ دهد. دیابت و بیماری کبد دو مورد شایع هستند و ممکن است نشانه های واژینیت را به خصوص در سگ های قدیمی تر تشدید کنند.

علائم و نشانه ها

واژینیت توله سگ بدون عارضه نشانه های کمی دارد. اغلب در حین بازرسی دامپزشکی اتفاق می افتد. علائم معمولا خفیف هستند، ممکن است برسد و بروند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• ترشحات واژن که از نظر مخاطی، سفید تا زرد است و معمولا سنگین نیستند
• لیک کردن ولو؛ برخی از سگ ها ممکن است در صورتی که آنها را تحریک کند، بر روی زمین نشستن

• تحریک خفیف پوست در اطراف ولو

در توله سگ ها، اگر علائم اضافی مانند ادرار مکرر وجود داشته باشد، ممکن است یک مشکل بهداشتی باشد به غیر از واژینیت توله سگ. برای سگ های بالغ، ادرار مکرر یا بی اختیاری ممکن است نشانه اضافی واژینیت باشد، اما این نیز می تواند به علت مسئله دیگری باشد.

تشخیص

علائم و سن قوچ به شدت نشان می دهد تشخیص. واژینوکوپی یک معاینه تصویری از دیواره های داخلی مهبل را نشان می دهد که سطح قرمز را نشان می دهد. نمونه ای از سلول های مهبل (واژن) تحت میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد که تغییراتی را نیز برای واژینیت توله سگ ایجاد می کند.

دامپزشک شما ممکن است بخواهد سایر آزمایشات را انجام دهد تا شرایط دیگری را که ممکن است به درمان نیاز داشته باشد، رد کند. به عنوان مثال، ممکن است نمونه ای از ادرار را برای بررسی عفونت ادراری بررسی کنند . سواب واژن می تواند مورد استفاده برای بررسی مقادیر غیر معمول یا انواع باکتری ها باشد که نشان دهنده عفونت باکتریایی است که نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد. آزمایش های دیگر نیز ممکن است توسط دامپزشک شما توصیه شود.

رفتار

خبر خوب این است که واژینیت توله سگ معمولا تحت درمان قرار می گیرد. این بسیار شایع است که آن را پس از سگ برای اولین بار به حرارت می بخشد. کارشناسان بر این عقیده اند که آیا قبل از اولین چرخه حرارت خود، توله سگ را با واژینیت توله سگ بشورید یا آنها را از طریق چرخه بگذرانید.

این یک سوال است که باید با دامپزشک خود صحبت کنید.

در موارد خفیف بدون فاکتورهای پیچیده مثل عفونت، درمان معمولا شامل تمیز کردن روزانه ولو می شود. این را می توان با پاک کردن کودک از دست ندهید و یا راه حل تمیز کردن گوش بدون الکل انجام دهید. هدف این است که منطقه را تمیز نگه داریم و هرگونه تحریک را از تخلیه کاهش دهیم.

آنتی بیوتیک ها اغلب لازم است، اگر آزمایشات باکتری ها یک جمعیت بالاتری از باکتری های طبیعی یا غیر معمول را نشان می دهند. به طور معمول، فقط سگ های بالغ آنتی بیوتیک ها را تجویز می کنند، اگر دامپزشک نگران باشد که ممکن است به طور خودبه خود روشن نشود.

اگر دامپزشک شما یک مسئله پزشکی دیگر همراه با واژینیت پیدا کند، ابتدا باید آن را درمان کرد. در بسیاری از موارد، این درمان ها نیز از واژینیت مراقبت می کنند.

مراقبت در منزل

تمیز کردن روزانه ولو به طور معمول همه چیز است که لازم است تا زمانی که شرایط خود را حل کند.

با این وجود، اگر با تغییرات در تخلیه و یا سایر علائم ظاهر می شوید، مهم است که با دامپزشک خود چک کنید.

> منبع:

> Memon MA. واژینیت در حیوانات کوچک. کتابچه راهنمای دامپزشکی Merck. 2018