انواع تشنج و دلیل آن
ترسناک است که شاهد سگ شما با تشنج است. با این حال، اگر شما قادر به درک علل و انواع تشنج در سگ ها هستید، می توانید تجربه کمی استرس زا را تجربه کنید.
تشنج ناشی از فعالیت عصبی ناگهانی و غیر طبیعی است، اساسا نوعی طوفان الکتریکی در مغز است. تشنج ها در انسان ها و سگ ها می توانند به روش های مختلفی ظاهر شوند و بسیاری از علل را داشته باشند.
با این حال، تشنج همیشه با تغییر یا از دست دادن آگاهی همراه است. آنها ممکن است چند ثانیه، چندین دقیقه یا، در بدترین حالت، ساعت ها طول بکشد.
علل تشنج در سگ ها
تشنج به دلایل مختلف رخ می دهد. اگر سگ شما برای اولین بار تشنج داشته باشد، حتی اگر خفیف باشد، مهم است که به زودی دامپزشک خود را ببرید . در تلاش برای پیدا کردن یک علت، دامپزشک شما انواع آزمایش های تشخیصی را توصیه می کند. این معمولا با آزمایش خون آغاز می شود، اما ممکن است منجر به آزمایش پیشرفته مغز مانند CT، MRI و شیر مایع مغزی نخاعی (CSF) شود. در مورد دوم، دامپزشک شما ممکن است به شما یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند. اختلالات زیر ممکن است منبع تشنج در یک سگ باشد:
- اختلالات ساختاری یا پیشرفت
- واکنش به سموم یا آلرژن
- اختلالات سیستمیک، مانند شنت کبدی یا بیماری تیروئید
- عفونت باکتری یا ویروسی
- تومور مغزی (بدخیم یا خوش خیم)
- صرع ایدئوپاتیک
آیا تشنج به سگ ها خطرناک است؟
اکثر تشنجها تهدید کننده زندگی نیستند. با این حال، آنها نشان می دهد یک مشکل در مغز است. اگر مشکوک هستید که سگ شما تشنج داشته باشد، در اسرع وقت با دامپزشک خود تماس بگیرید. توجه داشته باشید که تشنج که بیش از پنج دقیقه طول می کشد، وضعیت اضطراری در نظر گرفته می شود .
ضروری است که سگ شما توسط یک دامپزشک به سرعت برای جلوگیری از آسیب مغزی و هیپرترمی (درجه حرارت بدن بالا) دیده شود. علاوه بر این، وقوع بیش از سه تشنج در یک دوره 24 ساعته نیز موضوع فوری است که نیاز به سفر به دامپزشک دارد.
اگر فکر می کنید که سگ شما دارای تشنج است، نگران نباشید. با این حال، برخی از مراحل شما می توانید برای کمک به سگ خود وجود دارد. اگر سگ شما تشنج داشته باشد، یاد بگیرید چه کاری انجام دهید . برای مشاوره با دامپزشک خود تماس بگیرید. بهترین زمان برای قرار ملاقات با دامپزشک شما پس از سگ شما برای اولین بار تشنج است، حتی اگر به نظر می رسد که به طور طبیعی عمل می کند.
درمان برای تشنج سگ
خوشبختانه، تشنج در سگ ها اغلب می تواند با داروها و یا تغییرات تغذیه ای تنظیم شود. گزینه های درمان ممکن است بسته به علت مشکوک تشنج و نوع تشنج که سگ شما داشته باشد متفاوت باشد. اگر می خواهید درمان موفقیت آمیز باشد مهم است که شما به توصیه های دامپزشک خود پایبند باشید.
انواع تشنج در سگ ها
تشنج در سگ ها به صورت عمومی (بدن کامل، متلاطم) و یا کانونی (ملایم و جدا شده به یک ناحیه خاص بدن) طبقه بندی می شوند اغلب تشنج پیش از دوره ای از اضطراب، بی حوصلگی و / یا بدبینی پیش می آید که " فاز اکتان ".
تشنج خود را "ictus" نامیده است. پس از تشنج، "فاز بعد از اکتیو" است که ممکن است چندین دقیقه به ساعات تخلیه، استوپور و یا نابینایی وارد شود.
تشنجات عمومی در سگ ها
این تشنج ها گاهی به عنوان "بزرگ مال" نامیده می شوند، هرچند این اصطلاح به طور معمول در پزشکی دامپزشکی نسبت به طب انسانی استفاده می شود. تشنج های عمومی تشخیص بدن بر تمام بدن و با سفتی کلی و / یا حرکات ناخواسته اسپاسم، مشخص می شود. در طی این نوع تشنج ، سگ معمولا سفتی کامل بدن را همراه با تشنج ها تجربه می کند. سگ ممکن است کنترل مثانه و / یا روده خود را از دست بدهد. برخی سگ ها آواز می خوانند همچنین تشنجهای تونیک / کلونیک، تشنجات عمومی، شایع ترین نوع تشنج در سگ ها است.
تشنج های کانونی در سگ ها
گاهی اوقات تشنجهای جزئی تشنج را تشریح می کنند، به بخش خاصی از مغز جدا می شوند و بنابراین بر یک قسمت خاص بدن تاثیر می گذارند.
تشنج Focal معمولا خفیف است و به سادگی ممکن است با کشش صورت مشخص شود. با این وجود، آنها می توانند در قسمت دیگری از بدن مانند اندام رخ دهند. گاهی اوقات یک تشنج کانونی مانند یک طلسم خستگی یا دوره کوتاهی از عدم تمرکز به نظر می رسد. در موارد دیگر، یک سگ که این نوع تشنج را تجربه می کند ممکن است به صورت انفجاری در هوا (که گاهی اوقات "گزش پرواز" نامیده می شود) است.
تشنج خوشه ای در سگ ها
اگر سگ شما بیش از یک تشنج در یک دوره 24 ساعته داشته باشد، آن ها تشنج خوشه ای را تشخیص می دهند. سگ هایی که این نوع تشنج ها را تجربه می کنند، نیاز فوری بیشتری به درمان های پزشکی دارند تا سگ ها با تشنج های گاه به گاه. علاوه بر این، اگر سگ شما دارای بیش از سه تشنج در یک دوره 24 ساعته باشد، آن را اضطراری در نظر گرفته است. در این روز سگ شما باید توسط دامپزشک مراقبت کننده اولیه یا یک دامپزشک اضطراری در نظر گرفته شود. تاخیر ممکن است به افزایش فرکانس و شدت تشنج ها منجر شود، و تهدید بیشتری برای سلامت سگ شما ایجاد می کند.
سگ های وضعیت وضعیت صرع
Epilepticus وضعیت یک تشنج طولانی مدت و یا یک سری از تشنج است که به طور مداوم رخ می دهد. این حالت فوق العاده ای است که در صورت عدم درمان، می تواند منجر به آسیب مغزی، هیپرترمی (درجه حرارت بدن بالا) و حتی مرگ شود. سگ ها در وضعیت صرع، نیاز به بستری دارند. آنها اغلب باید به میزان ثابت تزریق دارو جهت جلوگیری از تشنج (مانند والیوم (دی دیپپام) و یا یک داروی دیگر قرار گیرند.
مراحل تشنج سگ
بسیاری از تشنجها پیش از یک دوره رفتار غیرطبیعی به نام فاز پیشآزمون پیش میآیند . در این مرحله، سگ اغلب نشانه های اضطراب و بدبختی را نشان می دهد. آنها ممکن است ناله، سرعت و / یا تسخیر کنند. نه همه سگها علائم پیش از نشانه را نشان می دهند، و بعضی ممکن است این کار را به طور متناوب انجام دهند.
خود تشنج گاهی اوقات به عنوان ictus یا فاز ictal شناخته می شود.
پس از تقریبا هر تشنج، مرحله پس از اکتیو است . این دوره ممکن است چند دقیقه یا چند دقیقه طول بکشد و اغلب توسط استپور، بی نظمی و / یا نابینایی مشخص می شود. فاز بعد از اکتیو می تواند با هر تشنج متفاوت باشد. این مرحله نباید با تشنج خود اشتباه گرفته شود.
صرع ایدئوپاتیک سگ
صرع یک بیماری ایدوپاتیک است، به همین دلیل علت آن ناشناخته است. هیچ آزمون خاصی برای تشخیص صرع وجود ندارد، بنابراین آزمایش های تشخیصی پیشرفته (CT، MRI، ضربه ای ستون فقرات) برای جلوگیری از علل دیگر تشنج ها توصیه می شود. با این حال، یک تشخیص احتمالی گاهی اوقات هنگامی انجام می شود که سگ متناسب با معیارهای صرع باشد. شروع اولیه صرع بین سنین یک تا پنج سال است. تاریخچه نژاد و خانواده نیز ممکن است نقش داشته باشد. اگرچه غیر معمول، سگها در خارج از محدوده سنی ممکن است هنوز صرع داشته باشند. بسیاری از سگ های صرعی به خوبی به درمان دارویی پاسخ می دهند، اما معمولا باید برای داروها برای زندگی باشند. با نزدیک شدن به دامپزشک خود، می توانید به سگ صرعی خود کمک کنید تا زندگی شادتر زندگی را ممکن سازد.