انگلهای یک شکل یا دیگری در همه جای سیاره وجود دارد. این به ویژه در اقیانوس های جهان درست است و بنابراین در آکواریوم آب شور صادق است. یکی از شایع ترین انگل های موجود در جهان آکواریوم آب شور، کریپتوکاریون اریتتین (کریپتوکاریون) است که یک انگل پروتوزایی است که یک بیماری شناخته شده به نام دریای "ich" یا بیماری "سفید سفید دریایی" در ماهی های دریایی وحشی و آکواریوم است.
کریپتوکریون بسیاری از گونه های مختلف ماهی را آلوده می کند اما به نظر می رسد در گونه های خاصی شایع است.
کریتوکاریون ایرritans دارای چهار مرحله مختلف در زندگی خود است. ترونت مرحله ای است که در آن توده های شنا شناور آزاد که از کیست های خود که در کف اقیانوس (یا زیربخش آکواریوم) ساکن بودند، آزاد شده و به پوست و یا در جلوی ماهی میزبان پیوستند. این توده ها به داخل پوست و یا غرق می شوند و خود را در یک کیست حفاظتی قرار می دهند که در آن از مایعات و سلول های بدن ماهی تغذیه می شود. توت ها می توانند بدون این میزبان در این مرحله برای 10 تا 11 روز زنده بمانند. در این مرحله، بسیاری از Top Ich و دیگر درمان های خارجی انگور ماهی به عنوان درمان موثر شناخته شده اند.
گوجه فرنگی که به طور فعال تغذیه می شوند در این مرحله در مرحله تروثان قرار دارند. در آزمایش های کنترل شده، انگل در ماهی های گریل یا فقط زیر پوست به مدت 4 تا 5 ماه در دمای کم (12 درجه سانتیگراد) 53.6 درجه فارنهایت باقی مانده است و سپس دیگر ماهی ها زمانی که دمای آب به 27 درجه افزایش یافت C (80.6 درجه فارنهایت).
تپه ها، در حالی که در داخل گیله های ماهی یا زیر پوست قرار دارند، در کنار غیرممکن است که بتوانند به طور موثر با مواد شیمیایی درمان شوند؛ با این حال، شیب آب شیرین شناخته شده است که "توده ها" را "منفجر" می کند در حالی که "روی" پوست ماهی پیش از آن که فرصتی برای به پوست ماهی یا زخم ها بیفتد. Hypatiinity نیز نشان داده شده است که درمان موثر است.
تروپونات در حدود 3 تا 7 روز قبل از خروج از میزبان بر روی مایعات بدن و سلول های ماهی تغذیه می کند. همچنین یافته شده است که trophonts به طور فعال ماهی را ترک کرده است که مرده است، اما بلافاصله قادر به آلوده کردن دیگر ماهی ها در این نقطه نیست، زیرا آنها نیاز به زمان بیشتری برای توسعه پروتئین ها ( توت ها منتشر شده) به توتون است ، همانطور که اگر آنها یک میزبان زنده را ترک کرده بود
در این مرحله، فکری به مدت 2 تا 18 ساعت به سوبسترا می رود، جایی که آن را به سطح می کشد و انسداد می یابد، و در نتیجه آن به یک تومنت تبدیل می شود. در این مرحله، قبل از آنکه به اتمام رسانده شود (8 تا 12 ساعت)، برای درمان موثر است . هنگامی که کیست کاملا شکل گرفته است، تومور پوشش داده شده برای درمان ناتوان است.
در این لحظه تومور کشیده شده چندین بار تقسیم می شود ، که تعداد زیادی دختر (تقریبا 100 تا 1000 توده ) را تولید می کند. این توده ها به عنوان ترونت ها آزاد می شوند که در آن می توانند ماهی های دیگر را آلوده کنند. ترونت ممکن است تا 72 روز طول بکشد تا به آب آزاد شود و بیشتر از 5 تا 13 روز پس از تشکیل آن آزاد شود. در مطالعات آزمایشگاهی، Yoshinaga و Dickerson (1994) مشاهده کردند که ترونت ها تنها بین ساعت 2:00 و 9:00 صبح، حتی در تاریکی کامل، آزاد شدند. برخی معتقدند که این استراتژی باعث می شود که تروتون ها برای پیدا کردن یک میزبان، به عنوان بسیاری از ماهی ها در طول این مدت می توانند در حال استراحت یا نزدیکی به بستر باشند.
پس از آزادی، ترونت به طور جدی به دنبال میزبان ماهی می شود و در این نقطه می تواند برای 6 تا 8 ساعت زنده بماند. در طول این مدت، ترنت بیشتر به درمان مبتلا است.
هنگامی که ترنت یک میزبان را پیدا می کند، در طی حمله ژله 5 دقیقه طول می کشد تا انگل به پوست نفوذ کند، انگل می تواند در عرض 20-30 دقیقه با یک لایه نازک از سلول ها بسته شود. در این مرحله، چرخه دوباره شروع می شود.
هنگامی که انگل ها میزبان را ترک کرده اند، عفونت های باکتریایی در سایت هایی که پارازیت ها وارد شده اند و پوست ماهی و زخم را ترک کرده اند، بسیار رایج هستند.