به طور معمول "بیماری" که بیشتر با تانگ و جراحان جراحی همراه است، اما یکی دیگر که می تواند توسط سایر گونه ها نیز قرارداده شود، آنچه که به عنوان بیماری نقطه سیاه، بیماری تنگ یا سیاه سیاه شناخته می شود، عمدتا به دلیل آلودگی جنین های کوچک است عضو پاراوورفکت کبوتری کوهی توربلیار.
بیماری های ناشی از سیاه و سفید، ارگانیسم های انگلی هستند که بسیار خطرناک و تهدید کننده زندگی هستند و همچنین در مقایسه با سایر بیماری های شایع مانند Oodinium، Cryptocaryon و Brooklynla خلاص می شوند.
با این وجود، این یک مشکل است که باید به رسمیت شناخته شود تا ماهیان آلوده این انگل ها را از بین ببرد.
چرخه زندگی این کرم ها
- پس از "بیرون کشیدن"، کرم های توربولاری نوجوانان می توانند آزادانه شنا کنند و از بستر به دنبال ماهی های میزبان خارج شوند. هنگامی که آنها یک ماهی میزبان مناسب پیدا می کنند، توربلیارا نوجوان به ماهی یا گریل ها متصل می شود و شروع به تغذیه در ماهی می کند و در حدود 6 تا 7 روز رشد می کند.
- پس از تغذیه حدود شش روز، توربلیاریا از ماهی می سوزد و به سوبست رس می رسد.
- حدود پنج روز بعد بدن کرم شکسته و جمعیت جدیدی از حدود 160 کرم جوان منتشر می کند که می تواند بلافاصله شنا کند و به یک میزبان جدید پیوست کند. چرخه دوباره شروع می شود، اما در تعداد بیشتری.
علائم برای نگاه کردن
هنگامی که این کرم ها شروع به تغذیه در یک ماهی میزبان می کنند، رنگدانه ها را به وجود می آورند، که سبب ظهور لکه های سیاه در اندازه دانه نمک بر روی بدن و غشاء فیبر می شود.
کرم ها توانایی حرکت آزادانه در ماهی را دارند زیرا لکه ها همیشه ثابت نیستند. در ماهی رنگی روشن آنها آسان است برای دیدن، در حالی که در رنگ های تیره آنها ممکن است در ابتدا توجه داشته باشید.
همانند سایر پارازیت های سطح، ماهیان آلوده به منظور جلوگیری از انگل ها، در برابر اشیاء یا بستر خراشیده می شوند، و اگر آلودگی به ماهیان اجازه داده شود، ماهی ها تیره و تار می شوند، اشتها و رنگ های خود را از دست می دهند، تنفس سریع رشد می کند و ثانویه عفونت های باکتریایی می توانند در محل های بافت آسیب دیده حمله کنند.
اگر عفونت های سطحی ایجاد می شود، مانند سایر عفونت های باکتریایی درمان می شود.
توصیه های درمان
تمام ماهی های آلوده را به یک شیر آب شیرین اضافه کنید و سپس یک حمام فرلین کنید و در تانک قرنطینه ادامه دهید. متیلن آبی با برخی از موفقیت در مخازن قرنطینه مورد استفاده قرار گرفته است، اما در مخزن اصلی نیست، زیرا به فیلتر بیولوژیکی آسیب می رساند.
جلوگیری از بروز دوباره بیماری
اگر این کرم های مضر انگلی از آکواریوم اصلی ریشه کن نگردد، باز دوباره عفونت اتفاق خواهد افتاد. متأسفانه، چون آنها می توانند برای چند ماه بدون یک میزبان زنده بمانند، این کار اغلب کار ساده ای نیست، اما در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد.
- ترک آکواریوم اصلی که ماهیانه چند ماهه را از بین می برد، یک درمان است که برخی از آکواریوم ها توصیه می کنند، اما این امر همیشه امکان پذیر یا مطلوب نیست. تئوری اینجا این است که بدون یک ماهی میزبان، زنجیره چرخه حیات شکسته خواهد شد و توربلیاریا قادر نخواهد بود که تکثیر کند و شما فقط انتظار می رود که توربلیاریا از زمان پیری بمیرد.
- کرم های جوان در بستر زندگی می کنند و در خلال رسوبات و باقیمانده های آلی تغذیه می کنند تا زمانی که آنها رشد پیدا کنند و به جستجوی میزبان ماهی بروند. با آبیاری بیش از حد مواد آلی که می تواند در پایین آکواریوم ایجاد کند می تواند به کنترل تعداد آنها کمک کند.
- برای تانک های ماهی تنها که دارای بی مهرگان حساس به آب شیرین نیستند، می توان از آبشاری استفاده کرد. هنگامی که با استفاده از hyposalinity ( شوک اسموتیک )، تحرک بستر گاهی اوقات کمک خواهد کرد که آب شوری بالاتر که در بستر بسته شده است، آزاد شدن کرم های صاف به آب شور پایین در مخزن.
شکارچیان طبیعی کرم های Turbellaria
کرم های Turbellaria، بعد از همه، کرم های کوهی دریایی هستند. بعضی از ماهی هایی هستند که وقتی فرصت داده می شوند آنها را مصرف می کنند. این ماهی ها عبارتند از شش خط خطی (Pseudocheilinus hexataenia)، wrasses زرد (Halichoeres chrysus)، Mandarinfish نوار (Synchiropus splendidus)، Spotted Mandarinfish (Synchiropus picturatus) و، بدون شک، هر Dragonette دیگری.