آمار درباره هواپیمای شکر

گلیدرهای شکر در طول سال ها محبوبیت زیادی یافته اند و از این رو ما از این شکارچیان کمی شایان ستایش بیشتر می دانیم. Petaurus breviceps نام لاتین برای یک قاشق چای است که به معنی "رقصنده طناب کوتاه سر" است.

طول عمر قایقرانی قند

گلرهای شکر در حدود 10 تا 15 سال در اسارت زندگی می کنند، به طوری که آنها حیوانات خانگی در دراز مدت هستند.

اندازه

بدن چاق کننده قند حدود پنج تا شش اینچ طول دارد و دم نیز شش اینچ دیگر (که در حال حرکت است) عمل می کند.

آنها تنها چهار تا پنج و نیم اونس (100-160 گرم) وزن می کنند.

ریشه ها

گلفروشی شکر بومی استرالیا (بخش شرقی)، پاپوآ گینه نو، تاسمانی، جزایر چند جزیره و بخش اندونزی است. آنها در جنگل های بارانی گدایان از درخت به درخت یافت می شوند و خانه هایشان را در شاخه های درختی می سازند. آنها به ندرت زمین را لمس می کنند.

آناتومی

گلیارد های شکر شگفت انگیز هستند که به این معنی است که جوانان بسیار نابالغ می شوند و در یک شکم برای 60 تا 70 روز در شکم مادر رشد می کنند (مانند یک کنگره یا اپوسوم) . گلیارد های شکر دارای پوسته پوسته، نازک و کشنده هستند، غشاء هایی که از مچ دست خود به مچ پا گسترش می یابند (غشا پاتاژیوم نامیده می شود) که به آنها اجازه می دهد تا تا 150 پا از طریق هوا سرازیر شوند. در وحشی، آنها از یک درخت به درخت از طریق پرواز، پرواز نمی کنند . پاهای عقبی آنها دارای یک انگشت بزرگ و متضاد است که به آنها کمک می کند تا شاخه های خود را بگیرند و انگشت های دوم و سوم یک شامپو شاداب را تشکیل می دهند.

انگشتان دیگر به آنها کمک می کند تا حشرات را بکشند و پاتاژی را متصل کنند.

چشمان بزرگ این ماهواره های کوچک را مشخص می کنند که به آنها کمک می کند تا در هنگام فرود و تکان دادن مکان های راه اندازی و فرود خود، آنها را ببینند. این همچنین به آنها کمک می کند تا از غذا در شبانه روز شکار کنند. هر دو جنس نیز دارای غده های مختلف عطر، دندان های تیز و خز بسیار نرم هستند.

دما و رفتار

گلیاردرهای شکر بسیار اجتماعی هستند و نیازمند همراهی هستند. این باعث می شود که آنها به صاحبانشان پیوسته باشند (مخصوصا اگر شما از یک کیسه باند استفاده می کنید) اما حتی اگر شما بتوانید توجه زیادی را به خود اختصاص دهید و زمان لازم را با گلایدر خود بگذارید، نگه داشتن یک گلایدر تنها ایده آل نیست. گلیاردرهای شکر دارای زبان خاصی هستند و در مستعمره های 30 گلیاردر در وحشی زندگی می کنند. مسکن یک قیچی به تنهایی می تواند منجر به مشکلات رفتاری، ذهنی و احساسی و حتی فیزیکی برای حیوان خانگی شما شود . در صورتیکه چندین نفر از آنها در یک قفس پرواز قرار داشته باشند، بیش از یک هواپیمای مسافربری را در نظر بگیرید. انسانها نمیتوانند همان نوع ارتباط و اجتماعی شدن را ارائه دهند که دیگر گلیاردهای قند میتوانند به یکدیگر ارائه دهند. آوازخوانی، مراقبه و پیوند دادن که برای یکدیگر فراهم می کنند، توسط یک انسان غیر قابل جایگزینی است.

رژیم غذایی

در وحشی، گلیارد قند غذاهای مختلفی بسته به فصل مصرف می کند. آنها علفهای هرز و حیوانات خانگی هستند و اغلب آنها غذاهای خاصی را تهیه می کنند که توسط کارشناسان و باغ وحش ها توصیه می شود. این رژیم های غذایی با استفاده از غذای کودک، عسل، میوه ها، ویتامین ها و سایر مواد تشکیل دهنده مخلوط شده و سپس با مواد تازه مانند میوه، سبزیجات و حشرات افزوده می شود. رژیم های آماده شده برای گاو شیری قندهای بسته بندی شده در فروشگاه های حیوانات خانگی و آنلاین وجود دارد، اما آنها به عنوان یک رژیم غذایی توصیه نمی شوند زیرا از نظر تغذیه ای کامل نیستند.

نیازهای قند شیلر تغییر یافته است، زیرا بیشتر در مورد آنها آموخته شده است.

سلامتی

گلرهای شکر، مانند سایر حیوانات خانگی عجیب و غریب، دارای بسیاری از بیماری ها هستند که می تواند بر آنها تاثیر بگذارد. بیماری های استخوانی متابولیسم به علت تغذیه نامناسب، آسیب های ناشی از گیر شدن و گلودن، اسهال از خوردن میوه بیش از حد و انگل ها، معمولا در گلایدر شکر حیوان خانگی دیده می شود.