تهدید پروو ویروس به سگ ها
Parvovirus سگ، اغلب به سادگی به نام parvo یک ویروس جدی و بسیار مسری است که اکثر قنات ها (سگ ها، گرگ ها، روباه ها، کویوت ها و غیره) را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری بالقوه مرگبار به سرعت به سلولهای بدن تقسیم می شود، به خصوص سلول های روده و مغز استخوان. پاروویروس سگ باعث اسهال شدید، استفراغ و بی حالی می شود.
گونه های مختلف پاروویروس وجود دارد که بر گونه های دیگر مانند خوک ها، گربه ها و حتی انسان تاثیر می گذارد.
اگرچه آنها همان نوع ویروس هستند، آنها معمولا نوع خاصی هستند. خوشبختانه، Parvo سگ به انسان مبتلا نیست. در موارد نادر، سویه های خاصی ممکن است برای گربه ها مسری باشد.
علائم پارو در سگ ها
علائم معمول parvo عبارتند از اسهال ، استفراغ ، از دست دادن اشتها و آرامش. این ویروس به سرعت گروهی از سلول های بدن را تقسیم می کند، مخصوصا مغز استخوان و سلول های روده. پس از اینکه مغز استخوان تحت تاثیر قرار گرفت، تعداد گلبولهای سفید خون کاهش می یابد و سیستم ایمنی بدن شروع به تعطیل می کند. هنگامی که سلول های روده ای تحت تأثیر قرار می گیرند، پوشش روده آسیب می بیند و بدن دیگر نمی تواند مواد مغذی را جذب کند یا غذا را به طور مناسب هضم کند. نتیجه تهوع، استفراغ و اسهال شدید است.
اسهال سگ Parvo به طور معمول خونریزی با بوی بسیار بدتر از مدفوع طبیعی است.
همانطور که بیماری آن را به بدن وارد می کند، سگ تبدیل به بسیار ضعیف و بی آب می شود.
سگ ممکن است سپسیس، عفونت خون ایجاد کند که ممکن است رخ دهد وقتی که دیواره روده نمی تواند به عنوان یک مانع در مقابل باکتری عمل کند.
متاسفانه، بسیاری از سگها زنده ماندند. تشخیص زودهنگام و مراقبت های دامپزشکی فشرده بهترین دفاع در برابر بیماری است.
همه سگهای با پاروویروس نشانه های شدید را نشان نمی دهند.
در برخی موارد، سگهای بالغ ممکن است با علائم جزئی (و یا هیچکدام) علائم جزئی را نداشته باشند، اما هنوز بیماری را در محیط زندگی می کنند و به طور بالقوه دیگر سگ ها را آلوده می کنند.
Parvo می تواند یک چشم انداز ترسناک برای صاحبان سگ باشد. اما آنها باید بدانند که برای هر دو توله سگ و سگ های بالغ می توان از پارو جلوگیری کرد. چطور؟ از طریق واکسیناسیون مناسب و مراقبتهای معمول دامپزشکی. مهم: اگر فکر میکنید که سگ یا توله سگ شما علائم پارو دارد، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید.
چگونه سگ ها را پارو می گیرند
Parvo اغلب بر روی توله سگ تاثیر می گذارد، اما سگ های بالغ می توانند این بیماری را در صورت عدم واکسیناسیون یا مصونیت از بین ببرند. پس از تماس با ذرات میکروسکوپی ویروس، یک سگ به همراه والدین عفونی آلوده می شود. این ویروس از طریق دهان به سیستم سگ وارد می شود. پس از آن حدود سه تا هفت روز طول می کشد تا این بیماری در بدن فعال شود.
ظرف چند روز ویروس شروع به ریزش در مدفوع خواهد کرد و می تواند سایر سگها را تحت تاثیر قرار دهد. علائم معمولا چند روز دیگر ظاهر نمی شود. ویروس همچنان در مدفوع در طول بیماری سگ و چند هفته پس از بهبودی به سر می برد.
پروو ویروس در مدت زمان طولانی در محیط پایدار است. کفش شما به راحتی می تواند ویروس را منتقل کند و آن را به مناطق دیگر انتقال دهد.
سگ لزوما نیازی به تماس مستقیمی با مدفوع ندارد تا قرارداد را ترک کند.
ذرات پاروویروس می توانند در خاک یا دیگر محیط های در فضای باز به مدت پنج تا هفت ماه و حتی در شرایط سرد سردتر از زمانی که ویروس بتواند دمای دمایی را حفظ کند، زندگی می کند. اگر ذرات بر روی پا یا خز سگ می گیرند و سپس مصرف می شوند، این سگ می تواند آلوده شود.
تشخیص پروکو در سگ ها
سابقه بیماری و سابقه سگ شما نقش مهمی در تشخیص پروستات دارد، اما تشخیص نهایی معمولا بعد از آزمایش آزمایشگاهی تأیید حضور در بیماری است. یک توله سگ با اسهال شدید اغلب به پارو مشکوک می شود و بلافاصله آن را آزمایش می کند. سگ بزرگسال با علائم پاروو و سابقه واکسن نیز معمولا مورد آزمایش قرار می گیرد. آزمایش پارو می تواند به طور معمول در دفتر دامپزشک شما انجام شود.
اکثر دامپزشکان آزمایشی بر روی یک نمونه مدفوع برای شناسایی آنتی بادی های پاروویروس انجام می دهند که نشان می دهد آیا حیوانی آلوده شده است. بسیاری از دامپزشکان برای تست تشخیص، یک کیت تست خانگی دارند. نتایج به طور کلی حدود 10 تا 15 دقیقه طول می کشد. اگر آزمایش Parvo مثبت باشد، دامپزشک شما به احتمال زیاد بیشتر آزمایشگاه را برای ارزیابی آسیب بیماری که به سلول های خونی و ارگان های بدن منتهی شده توصیه می کند.
هرچه دامپزشک شما دچار سگ می شود، احتمال شانس بهبودی او بهتر است. البته، این مورد بیشترین بیماری است. صبر کنید تا دامدارتان را ببیند اگر سگ شما علائم بیماری داشته باشد .
درمان سگ با Parvo
متأسفانه، درمان برای پارو وجود ندارد. سنگ بنای درمان مراقبت حمایتی است. در حالت ایده آل، این شامل بستری شدن و مراقبت پرستاری شدید می شود. مراقبت از خانه معمولا برای سگ هایی که بسیار بیمار شده اند موثر نیست. درمان عمومی شامل موارد زیر است:
- مایعات داخل وریدی برای آبرسانی
- آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از سپسیس
- داروهای ضد عفونی یا ضد تهوع برای مبارزه با تهوع و استفراغ
- آنتی اسیدها برای جلوگیری از آسیب بیشتر به پوشش معده و مری به دلیل تهوع و استفراغ
- Deworming معمولا به عنوان بخشی از درمان پارو انجام می شود، زیرا حضور انگل های روده می تواند آسیب های ناشی از پارو را افزایش دهد و مانع بهبودی شود.
بسته به شرایط سگ و نظر حرفه ای دامپزشک، توصیه های دیگر ممکن است توصیه شود. این ممکن است شامل داروهای ضد التهابی، داروهای ضد ویروسی، انتقال خون پلاسما و غیره باشد. علاوه بر این، آزمایشگاه باید به طور مرتب تکرار شود تا مانع وضعیت کلی سگ شود.
اگر سگ شما برای پاروویروس درمان می شود، انتظار می رود یک هفته در بیمارستان بمانید، آن را بیاورید یا بگذارید. آماده باشید برای هزینه قابل توجه (چند صد تا هزار دلار، بسته به مورد). به طور کلی، میزان بقا با درمان مناسب حدود 70 تا 80 درصد است.
درمان خانه به طور کلی برای پارو توصیه نمی شود، زیرا آن را به عنوان موثر نیست. با این حال، اگر هزینه یک عامل مهم است و صاحب اختصاص داده شده است، مراقبت از خانه ممکن است به جای ائتنازیا انجام شود.
لازم است مراقبت از سگ خود را بشناسید و توصیه های پزشکی را دنبال کنید. بقا ممکن است با مراقبت در منزل، اما غیر ممکن است.
بازیابی از Parvo
هنگامی که یک سگ از پارو بهبود پیدا کرده است، درمان هنوز کامل نشده است. مهم است که هر نوع آنتی بیوتیک را که دامپزشک شما تجویز کرده است، به پایان برسانید. دامپزشک شما همچنین ممکن است چند روز دیگر داروهای ضد تهوع و / یا داروهای ضدالتهابی را ادامه دهد.
انتظار می رود مدفوع سگ خود را برای چند روز شل شدن تا آنجا که دستگاه روده هنوز شفا است. مواد غذایی را به تدریج دوباره وارد کنید، به طور ایده آل با یک رژیم ملایم که توسط دامپزشک شما تجویز شده است.
ایده خوبی است که سگتان را در طول و بعد از فرآیند بازیابی خوب بخوابانید. سگ شما حدود یک ماه پس از بهبودی ادامه خواهد یافت تا پاروویروس را از بین ببرد. بنابراین، او نباید در هر بخش عمومی برای آن دوره مجاز باشد. علاوه بر این، او باید از توله سگ ها و سگ های غیر مجاز نگه داشته شود.
اطمینان حاصل کنید که در طول فرایند بازیابی با دامپزشک خود پیگیری کنید در صورتی که هر گونه مساله ای ایجاد شود. خوشبختانه، هنگامی که به طور کامل بهبود یافت، سگ پارو تمایل به هیچ گونه مشکلات بهداشتی باقی مانده ندارد. خبر خوب دیگر: پس از یک سگ از پارو بازیابی می شود، او برای چند سال یا احتمالا برای زندگی ایمن خواهد بود.
چگونه برای محافظت از سگ خود را از Parvo
از آنجا که پروو چنین بیماری مرگبار و مسری است، پیشگیری اهمیت زیادی دارد. در اینجا چگونگی محافظت از سگ یا توله سگ شما از پارو:
- توله سگ ها و سگ های بالغ خود را واکسینه کنید. اطمینان حاصل کنید که دامپزشک خود را به طور منظم مشاهده کنید و هر گونه علائم بیماری را به موقع گزارش دهید.
- قبل از رسیدن به سن 17 سالگی توله سگ شما را به مکان های عمومی یا اطراف سگهای ناشناخته ببرید و به طور کامل واکسینه شود. ایمنی شگفت انگیز تا حدود 16 سالگی ناشناخته است و ایمنی ناشی از واکسن تا پنج تا 10 روز پس از واکسن به طور کامل موثر نیست.
- در مورد parvo تحصیل کنید تا بتوانید علائم اولیه را تشخیص دهید. در حالی که تمام سگ ها می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند، توله سگ ها بیشتر به پاروویروس حساس هستند. همه نژاد ها در معرض خطر هستند، اما چند نژاد که ممکن است به پارو متوسل شوند عبارتند از روتوییلر ، دوبرمن پینچر و پیت بول تریر آمریکایی. همچنین، به یاد داشته باشید که سگ های بالغ می توانند پارو را در صورت عدم واکسیناسیون یا مصونیت از بین ببرند.
تصفیه خانه Parvo
از آنجایی که پاروویروس به دیگر سگ ها بسیار مسری است، باید اقداماتی را جهت تخریب مناطق حاصله از سگ مثبت انجام داد.
حتی اگر یک سگ پارو در یک منطقه کوتاه مدت را صرف کرده و در آنجا نابود نکرده، باید منطقه را از بین ببرید. به یاد داشته باشید که پاروویروس بر روی پا و خزنده سگ باقی می ماند و می تواند به این طریق حمل شود.
در بیمارستان دامپزشکی، سگهای پارو در انزوا قرار می گیرند و کارکنان دامپزشکی با یک راه حل سفید کننده یا یک ضد عفونی کننده مخصوص که شناخته شده است برای از بین بردن پاروویروس پاک می کند.
در خانه، می توانید محلول سفید کننده خود را ایجاد کنید. برای اینکه به اندازه کافی قوی برای پاروویروس کشتن، راه حل باید یک قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب یا قوی تر باشد. پس از مخلوط کردن، راه حل تنها برای 24 ساعت موثر است. مهم است بدانیم که سایر مواد شیمیایی خانگی پاروویروس را نمی کشند. اگر شما مایل به استفاده از یک ماده شیمیایی علاوه بر سفید کننده هستید، با دامپزشک خود درباره محصولات مناسب و جایی که آنها را بخرید، تماس بگیرید.
هنگام تخریب در داخل خانه شما، درجه ای که برای ضد عفونی نیاز دارید، بستگی به سایر سگ هایی که در آن زندگی می کنند. به طور کلی، پاروویروس در بیش از یک ماه یا بیشتر در داخل خانه زندگی نمی کند، اما هنوز باید مطمئن شوید که منطقه را کاملا تمیز کنید. قبل از شستن آن، راه حل سفید کننده (یا راه حل دیگری را که باعث می شود پارو را می کشد) را خیس کنید. شما لازم نیست که فرش های خود را سفید کنید، اما مطمئن باشید که آنها را به خوبی تمیز کنید. ملافه های خیس شده باید قبل از انجام این کار، در یک کیسه زباله پلاستیکی قرار داده شوند، یا در آب گرم و سفید کننده شسته شوند. اگر توله سگها یا سگهای بدون مجوز در خانه زندگی می کنند، حداقل یک ماه باید از مناطق آلوده به محیط زیست نگهداری شوند.
مناطق بیرونی بسیار دشوار است برای ضد عفونی کردن. پارووویروس می تواند در عرض 7 تا 7 ماه در شرایط بی هوشی در معرض شرایط قرار گیرد. دماهای سرد در واقع از ویروس محافظت می کنند، به طوری که تمایل دارند در هوای سرد سرد تر زندگی کنند.
در تلاش برای به حداقل رساندن آلودگی در خارج از منزل، شما می توانید منطقه را با آب شستشو دهید تا ویروس را رقیق کند. سفید کننده را می توان به مناطق بیرونی (به طور مطلوب بدون چمن یا گیاهان) اعمال کرد و پس از خیساندن آن حداقل 10 دقیقه شستشو داده شد.
این تنها برای سگ شما امن است پس از اینکه کاملا خشک شوند، به مناطق سفید پوست بازگردند. به طور کلی بهترین راه این است که توله سگ ها و سگ های غیر واکسینه را از منطقه محافظت کنید تا مطمئن شوید که ویروس از بین رفته است.