استفاده از آب اسمز معکوس در آکواریوم های دریایی

در طول چند سال گذشته، علم آکواریوم دریایی (صخره ای) گام های غول پیکر را برداشته است. در حال حاضر ممکن است به نظر می رسد مسخره است، اما اهمیت آنچه (و نه) در آب شما در مخزن صخره خود قرار داده بود به طور کامل درک نشده است. کشف شد که حتی مقدار کمی از عناصر و ترکیبات ظاهرا بی گناه می تواند یک تانک صخره ای ایجاد کند یا آن را شکست دهد. اکثر آب شیرین شامل عناصری است که در دریای طبیعی نیستند و می توانند سلامت حیوانات دریایی را مهار کنند.

بسیاری از آکواریوم ها دریافته اند که استفاده از آب اسمز معکوس برای بالا بردن آب، به جای آب شیر، باعث می شود کلر مضر نیز برداشته شود.

از آنجایی که اکثر آکواریوم های دریایی آب دریایی طبیعی را به راحتی در اختیار آنها قرار نمی دهند اکثر آکواریوم ها از طریق مخلوط کردن نمک های دریایی در دسترس با بهترین کیفیت آب که می توانند آب نمک آکواریوم خود را انتخاب کنند. یافته شده است که استفاده از آب خالص (H2O) حاوی مطلقا بدون آلاینده، هیچ شک و تردیدی در مورد اینکه چه چیزی ممکن است در آب شما باشد را از بین می برد. آب RO / DI به این نیاز رسیده است.

اسمز معکوس و آب دیونیزه شده

اسمز معکوس یک روش فیلتراسیون است که از طریق یک سری از فیلترها آب را پر می کند، آخرین نفس یک غشای نیمه نفوذ کننده است که 90-99٪ ناخالصی های شیر آب را از بین می برد. نتیجه این است که آب آزاد شده از مواد معدنی و آلاینده های دیگر مانند کلر، کلرامین ها، آفت کش ها، نیترات ها، فسفات ها و فلزات سنگین است.

آلودگی ها از لحاظ جسمی بسیار زیاد هستند و بنابراین نمی توانند از طریق منافذ سیستم عبور کنند.

اکثر سیستم های RO / DI که توسط آکواریوم ها برای تولید آب شیرین برای آکواریوم های آب شور استفاده می شود، آب خام را در 3 یا 4 مرحله فیلتر می کند. در حالی که واحد های تخصصی RO / DI وجود دارد، بیشتر بخش های RO / DI سرگرمی تقریبا یکسان هستند، با استفاده از یک کارتریج قابل تعویض با همان اندازه (10 ").

مرحله اول

آب از طریق یک پیش ساز فیلتر رسوبات میکرون عبور می کند که خاک ها، رسوبات، شن و ماسه و ذرات رس را از بین می برد و همچنین ذرات زنگ زده و آلودگی هایی که در لوله های آب لوله کشی ایجاد می شوند و ممکن است غشای R / O را مسدود کنند.

مرحله دوم

سپس آب از طریق یک فیلتر کربن فعال عبور می کند که مواد معدنی و آلاینده ها مانند کروم، جیوه، مس، آفت کش ها و سایر مواد شیمیایی را تله می گذارد. همچنین کلر را از بین می برد، مهم این است که کلرین عمر غشا و همچنین افراد تانک شما را کوتاه می کند. در حال حاضر در دسترس فیلتر کربن تخصصی وجود دارد که chloramines (ترکیبی از کلر و آمونیاک) را که بسیاری از شهرداری ها اکنون برای تخریب منابع آب خود استفاده می کنند را حذف می کند.

از بین بردن

واحد های RO / DI DI به عنوان مرحله سوم است. در Deionization، دو نوع از رزین های مصنوعی استفاده می شود، یکی برای حذف یون های با بار مثبت (کاتیون) و دیگری برای حذف یون های با بار منفی (آنیون ها). رزین های deionization کاتیون (DI) حذف کاتدی، مانند کلسیم، منیزیم و سدیم و جایگزینی آنها با یون هیدروژن (H +). رزین های deionization آنیون حذف آنیون ها، مانند کلرید، سولفات و بی کربنات و جایگزینی آنها با یون هیدروکسید (OH-).

در Deionization، H + و OH-جابه جایی ترکیب شده برای تشکیل H2O.

غشاء

اگر یک کارتریج DI به عنوان مرحله سوم استفاده شود، مرحله چهارم غشایی است که نیترات، سیلیکات، فسفات و سایر ترکیبات را حذف می کند. انواع مختلفی از غشاء وجود دارد که می تواند در واحد های RO استفاده شود، اما اغلب موارد استفاده شده از آن از نوع غشای کمپلکس نازک (TFC) می باشد. غشاهای TFC می توانند توسط کلر آسیب ببینند، اما یک فیلتر کربن خوب (مرحله 2) این مشکل را از بین می برد.

آب که از طریق غشا عبور کرده است از طریق لوله 1/4 "به مخزن ذخیره می شود. آب که از طریق غشا عبور نمی کند (تخلیه آب) از طریق لوله 1/4" تخلیه می شود.

پشت بام غشایی

به منظور گسترش عمر غشا، باید به صورت منظم به آن بازگردانده شود. در معرض استفاده سنگین، غشا باید هر روز روزانه بخورند.