استفاده از اسپرز در حالی که اسب سواری

Spurs اغلب نمادی برای سوارکاری هستند، اما آیا واقعا نیاز به سوار شدن با اسپور دارید؟ یک زمان بسیار طولانی پیش من یک اسب را دیدم که در تیمی بود که به المپیک تابستانی 1968 در مکزیکو سیتی پیوست. در حالی که من در مورد اسب به خاطر نمی آورم، بیهوش کردن زخم های کوتاه در هر دو طرف بشکه اسب را به یاد می آورم. این زخم ها به وضوح ناشی از استفاده مخرب اسپورها بود. شاید این جایی است که من نگران بودم از استفاده از اسپرس شروع کنم، و در حالی که می فهمم که آنها ممکن است در سواری پیشرفته استفاده کنند، من احساس می کنم اکثر ما بهتر است بدون آن.

من به ندرت احساس نیاز به پوشیدن اسپور را داشتم. وقتی که من در نوجوانی بودم من یک تسویه حساب بزرگ داشتم، که برای اینکه بتواند چیزی را فراتر از یک تسویه حساب تسویه حساب گاو کند، نیاز به گرسنگی گاه به گاه را داشت. وظیفه گرفتن اسب فعلی من به صورتی هوشمندانه، قطعا ساده تر خواهد شد، اگر من به زانو زده باشم، اما چون من احتمالا به عنوان جنگنده ای به عنوان او می توانم، من انتخاب نمی کنم، به جای آن بر روی شلوار جادویی برای متوقف کردن پای من و با استفاده از کمک های صندلی اسپورها به ندرت ضروری هستند و قبل از یادگیری وسایل طبیعی طبیعی، بسیار آسان است که به این کمک های مصنوعی تکیه کنید.

اسپرز باید آخرین راه حل برای سوار مبتدی باشد ، اگرچه می تواند توسط سواران پیشرفته به طور موثر استفاده شود تا نشانه های تصحیح شده را به یک اسب خوب آموزش دهند. اگر شما همچنان در حال مبارزه با نگه داشتن صندلی خود و یا تسلط بر زاد و جور / تپه هستید ، اسپورها به ندرت ایده خوبی هستند. اگر کنترل کامل بر پایه خود را نداشته باشید، بسیار آسان است که به صورت سهوا اسب کنید.

اسپور واقعا در نظر گرفته نشده است تا یک اسب به سادگی سریعتر حرکت کند، اما برای اضافه کردن دقت به نشانه های پا.

اگر تصمیم بگیرید که از مشاوره مربی یا مربی خود بپرسید، کوتاهترین گردن را که می توانید پیدا کنید را انتخاب کنید. اسپرز با رولل ها، دیسک ها، گردن های منحنی، طولانی و نقاط برای مبتدیان مناسب نیستند. شایع ترین نوع اسپور انگلیسی "شاهزاده ولز" است و این برای هر دو زبان انگلیسی و غربی سواران مبتدی مناسب است.

این را می توان با یک دکمه دور یا پنجه کوتاه کوتاه پیدا کرد. اسپرم های انگیزشی نیز در دسترس هستند، و آنها هیچ گردن یا ساق پا ندارند، اما یک لبه ضخیم لبه تیزه دار در امتداد داخل باند پاشنه. ناکامی این اسپور ها این است که تقریبا راحت است که آنها را به طور تصادفی با اسب سوار کنید، زیرا شما نباید پاشنه خود را به کار ببرید.

همه اسپورها با گردن یا سینه به سمت پایین رو به رو می شوند. آنها باید در محل پاشنه و مچ پا قرار بگیرند، گرچه بعضی از "انگیزه" ها در پشت پاشنه کفش های خود قرار می گیرند. اگر بر روی چکمه های شما کوچک است، بر روی آن قرار می گیرد. بند باید در خارج (و نه "سمت اسب") چکمه سواری خود را بکشد ، با نقطه بند نشان دادن به پایین

مانند استفاده از شلاق، اسپور باید فورا هر تقاضای نادیده گرفته را بازگرداند. اگر اسب خود را نادیده می گیرد کمک به پا، شما را به عنوان یک فشار سریع، نه یک جب، در عرض چند ثانیه از نشانه نادیده خود را استفاده کنید. نشانه ها باید بپرسید - کمک کمی پا، بگویید: یک ضربه از گوساله، فشار تقاضا از اسپرینگ. این اتفاق نمی افتد.

استفاده بیش از حد از زالو باعث می شود که اسب ترسناک و تحریک شود.

جابجایی یا پیچ و تاب ممکن است در صورتی رخ دهد که سوارکار به اشتباه از اسپور استفاده کند. برخی از اسب ها ممکن است یاد بگیرند که راننده را نادیده بگیرد و به نشانه هایی که سوار می کند خسته شود. به همین دلیل استحکام، که با کمی پاشنه بلند و پاشنه در داخل به اسب اعمال می شود، باید بسیار محسوس به کار گرفته شود. Spurring هرگز نباید یک نوع مجازات باشد اگر انگشتانتان را به سمت چپ سوار کنید، به طوری که شما اسب خود را با زانوی دندانه دار می کنید، شما بیش از حد مجبور می شوید و نیاز به یادگیری نحوه استفاده از کمک های مناسب برای پا دارید. اسپور ها هرگز نباید یک علامت را در پوست یا کت مو باقی بگذارند. این نشان می دهد که اسپورها به طور نامناسب مورد استفاده قرار می گیرند.