مقدمه ای بر استقامت سواری

سواری های استقامتی مسابقات بیش از یک پیروزی 50 تا 150 مایل است. زمین می تواند متنوع و چالش برانگیز باشد. این رویدادها معمولا یک تا سه روز برگزار می شود. اسب ها توسط دامپزشکان مجرب و قضات قبل، در حین و پس از سواری بررسی می شوند. اولین سواری استقامتی شما احتمالا یک رویداد یک روزه در حدود بیست و بیست و پنج مایل است.

برای پیروزی باید گذشته سریع خود را از بیش از 10 مایل در ساعت حفظ کنید، اما بسیاری از مردم فقط برای پایان دادن به سوار شدن می جنگند.

در آمریکای شمالی، انگلستان، استرالیا و بسیاری از مکان های دیگر، هر گونه احتیاط برای اطمینان از ایمنی و سلامت اسب ها اتخاذ می شود. در ورزش نیز بحث برانگیز بوده است، زیرا آسان است که اسب را به سادگی بپوشانید و مرگ و میر رخ داده است. اما در مناطقی که قوانین ورزش مورد احترام قرار گرفته است و رفاه اسبها اولویت اصلی است، نسبتا کم صدمات و سایر حوادث رخ داده است.

هدف چیست؟

اگر سوار برنده شوید، باید اسب خود را تسخیر کنید تا بتواند سرعت و سرعت را در فاصله های طولانی حفظ کند. اولین اسب در خط پایان برنده است. برای بسیاری، هدف این است که از راه دور سوار شویم و صبحانه صبحانه و سالم داشته باشیم. ماندرا برای مسافت های طولانی سواران "پایان دادن به پیروزی است".

آنچه شما نیاز دارید

تقریبا هر اسب، به جز سنگین ترین گونه های پیشنهادی، برای سواری استقامتی مناسب هستند. اسب هایی با عضلات سنگین مانند کوب ها ، پیش ران ها و پانسیون ها ممکن است مناسب باشند تا زمانی که به سرعت حرکت نکنند.

عربستان بیشتر مناسب است.

مهمترین قطعه برای یک سوار بر استقامت، زین است. برای شروع شما ممکن است از هر زین که راحت است و متناسب با هر دو اسب و سوار استفاده کنید. اگر با ورزش بمانید، ممکن است بخواهید از یک زانوی استقامت خاص یا حتی سفارشی استفاده کنید. همراه با زین خود، باید حداقل یک گردنبند و پد یا پد زین را داشته باشید و ایده خوبی است که از لوازم جانبی استفاده کنید، بنابراین اگر آنها مرطوب یا خیس باشند، می توانید آنها را تغییر دهید.

هیچ قاعده ای در مورد نوع بیت یا مارپیچ ممکن نیست. مروارید مصنوعی برای تمیز کردن ساده تر است. قورباغه یا قوام تحملآمیز ، اسب را برای خوردن یا نوشیدن در مسیر آسان تر می کند.

در متوقف کردن دامپزشک، شما ممکن است بخواهید از طناب سر و دست و یا سرب استفاده کنید، یا ممکن است تصمیم بگیرید که بیت را از یک برادر تحمل کنید.

اسفنج ها و سطل ها، یخچال ها، ورق های پلاستیکی و پتو ها لازم است تا بتوانند در کنار هم قرار بگیرند تا بتوانید اسب خود را خنک نگه دارید یا آن را از دست دادن ماهیچه هایی که در آب و هوای سرد سرد شده اند یا از عضلات آن سرد در هوای سرد. شما همچنین می خواهید برس و عرق عرق برای حذف عرق و گل خشک.

تغذیه اسب خود را در مسیر بسیار مهم است. بنابراین شما باید یونجه، دانه و مکمل ها را همراه داشته باشید. بسیاری از رانندگان استقامتی، خمیرمایه های چغندر ذرت را برای تامین انرژی و دریافت آب کمی به اسب خود می کنند. از دست دادن آب بدن یک خطر خطرناک است وقتی که یک اسب قوی است، بنابراین الکترولیت ها و آب بسیار مهم است. شما همچنین برای غذا نیاز دارید. نگه داشتن خودتان هیدراته ضروری است.

شما همچنین باید به راحتی لباس و آماده شدن برای هر آب و هوا. این یکی دیگر از ورزش هایی است که لباس پوشیدن در لایه ها بهترین استراتژی ها است، به خصوص از آنجایی که احتمالا از ساعت های صبح سرد و در طول داغترین قسمت روز سوار خواهید شد.

اگر فرصتی برای سوار شدن در تاریکی وجود داشته باشد، چراغ قوه مفید است.

اسب شما احتمالا نیاز به نوعی حفاظت از گوسفند دارد، مگر اینکه کاملا مطمئن باشید که مسیر پایه نرم است. احتمالا کت و شلوارهای کت و شلوار کافی است، اما بسیاری از سواران با استقامت، اسب های خود را با کمربند کشیده اند اگر پایه در همه سنگی یا صاف باشد.

چه انتظار می رود

هنگامی که شما در محل سوار می شوید، اسب خود را راحت کنید. شرکت کنندگان اغلب یک شب به عنوان شروع به کار می کنند اغلب در صبح زود است. در میز ورودی، بسته ی سواری خود را که حاوی تعداد و نمره برگه و همچنین سایر اطلاعات است، دریافت خواهید کرد.

شما اسب خود را به دامپزشکان و قضات برای معاینه کامل برده اید. آنها اطلاعاتی مانند TPR و هیدراتاسیون را ثبت می کنند. از شما خواسته می شود که اسب خود را بر روی سرب شل سوار کنید تا بتوانند اطمینان و نگرش خود را ارزیابی کنند.

پس از چک کردن دامپزشک، برای شب تخت خوابیدید. خطوط خلبان یا غرفه های قابل حمل، روش های معمولی برای قرار دادن اسب ها در یک شب است. شما می خواهید قبل از بارگذاری اسب خود را با راه حل الکترولیت و اطمینان حاصل کنید که او می خورد و نوشیدن.

در اوایل صبح شما شروع به دنبال کردن کنید. همه رقبا در همان زمان شروع می شوند. این شروع جرم می تواند هیجان انگیز باشد. بعضی از مردم دوست دارند در تریلر خود صبر کنند تا گرد و غبار حل شوند.

شما می خواهید اسب خود را هر فرصت برای نوشیدن و خوردن در طول مسیر دنبال کنید. چک های دامپزشکی در طول مسیر مطمئن شوید که اسب شما سالم و صحیح است. اسب شما در پایان به طور کامل دوباره بررسی خواهد شد. جوایز و جایزه ها پس از اکثر اسب ها به پایان رسیده است.

آماده سازی اسب شما

اسب شما باید در سلامت خوب باشد و کاملا صحیح باشد. اگر اسب شما دارای اضافه وزن یا بسیار نامناسب باشد، بسیار آرام شروع به فعالیت کنید. با سوار شدن 4 تا 6 روز در هفته، 5 مایل در هر تمرین، با سرعت 4-6 مایل در ساعت شروع کنید. به تدریج زمان، فاصله و سرعت خود را افزایش دهید. شروع به تهویه حداقل 8 تا 12 هفته قبل از رویداد.

قبل از تلاش برای سوار شدن به استقامت، ممکن است بخواهید در بعضی از سواری های مسابقه پیاده روی یا مسافت پیموده شده شرکت کنید که در آن می توانید اسب خود را در فاصله های کوتاه کوتاه تر سرعت بگیرید. سوار بر زمین های متنوع از جمله صعود شیب دار. آموزش اسب خود را به آرام در اطراف بزرگراه و وسایل نقلیه بیرونی.

آماده سازی خودت

سواری استقامتی سطح بالایی از آمادگی اسب و سوار را مطرح می کند. علاوه بر سوارکاری، در حال انجام برخی از فعالیت های ساختمانی قلب است. صحیح غذا بخورید و سعی کنید به این رویداد بروید. سوار خسته برای حمل اسب سخت تر است. (مقایسه کردن یک بچه خوابیدن با کسی که بیدار است).

لباس را به راحتی و تغییر لباس. اسب خود را بشناسید و یاد بگیرید که نشانه هایی را دریافت کنید که ممکن است خسته، ناراحت کننده یا لنگ باشد. شما می خواهید استخدام یک تیم پشتیبانی برای کمک به مراقبت از اسب خود و شما در طول سوار شدن. یاد بگیرید چگونه به الکترولیت های اسب خود بدهید.

در پایان روز

این یک ورزش چالش انگیز است.

هدف شما نمی تواند اولین سواری استقامت شما باشد. بسیاری از سواران فقط به پایان می رسند سوار اسب بیش از یک دنباله ای از 50 مایلی و یا بیشتر، دستاوردی است که آیا شما اولین یا آخرین مکان را انتخاب می کنید. شما مناسب خواهید بود، دوستان خود را بسازید و با هر مایل بیشتر آشنا شوید.